Είναι δυνατόν να φυτέψω και να μεγαλώσω ένα απέραντο όμορφο ξωτικό σε μια προσωπική πλοκή
Φανταστείτε ένα ευρύχωρο καταπράσινο θόλο, κάτω από το οποίο μερικές δεκάδες άνθρωποι μπορούν εύκολα να κρυφτούν από τη βροχή ή τον καυτό ήλιο και δεν θα είναι περιορισμένοι. Δεν είναι δύσκολο να φτιάξετε ένα τέτοιο κουβούκλιο στον ιστότοπό σας, επειδή η φύτευση και η καλλιέργεια ενός φτερού στον ιστότοπο δεν θα προκαλέσει πολλά προβλήματα.
Περιγραφή του δέντρου
Τα περισσότερα είδη είναι φυλλοβόλα. Το ριζικό σύστημα είναι ινώδες, πολύ διακλαδισμένο, μεμονωμένες ρίζες φτάνουν σε μεγάλο βάθος. Αυτό κάνει τα δέντρα να ευδοκιμούν σε ξηρές περιοχές.
Ο φλοιός είναι καφέ, λείος στα νεαρά δέντρα · με την ηλικία, εμφανίζονται φελλός και διαμήκεις ρωγμές πάνω του. Τα φύλλα με κοντούς μίσχους, οδοντωτά, αρχίζουν να αναπτύσσονται ενεργά μόνο μετά την ωρίμανση των φρούτων. Οι ελαφριές αχίνες που φέρουν ένα παξιμάδι στη μέση ωριμάζουν στις αρχές του καλοκαιριού και μεταφέρονται εύκολα από τον άνεμο Βλαστήστε σε μια εβδομάδα υπό κατάλληλες συνθήκες.
Η μέση διάρκεια ζωής μιας λεύκας είναι περίπου εκατό χρόνια. Μερικά δείγματα ζουν έως και 400 χρόνια. Στην Ευρώπη και τη Βόρεια Αμερική, αυτό το δέντρο είναι πιο γνωστό ως το ξωτικό. Μικρά φύλλα φύλλων στην περιοχή του Βόλγα ονομάζονται φτελιά.
Το παλαιότερο ξωτικό στη Ρωσία, 450 ετών, μεγαλώνει στην περιοχή Ulyanovsk. Το δέντρο βρίσκεται στο έδαφος της πρώην περιουσίας του ήρωα του Πατριωτικού Πολέμου Denis Davydov. Τα τελευταία χρόνια, έχει γίνει καλή παράδοση για τις οικογένειες να έρχονται στο κτήμα για να κρατούν τα χέρια μαζί και να κρατούν τον κορμό. Πιστεύεται ότι μια τέτοια τελετή μπορεί να ενισχύσει την οικογένεια.
Διάδοση σπόρων του elm
Ο πολλαπλασιασμός των φτερών γίνεται εντελώς χωρίς προβλήματα - από σπόρους, απορροφητές ρίζας και βλαστούς, οι οποίοι αρχίζουν να αναπτύσσονται άφθονα κοντά στο κούτσουρο μετά την κοπή του δέντρου. Στην κηπουρική, το elm πολλαπλασιάζεται με ριζωμένα μοσχεύματα.
Όταν φυτεύετε με σπόρους, πρέπει να έχετε κατά νου ότι βλαστάνουν επιτυχώς μόνο την πρώτη εβδομάδα μετά την ωρίμανση. Κατά τη διάρκεια αυτών των περιόδων οι σπόροι πρέπει να εισέλθουν σε υγρό περιβάλλον. Στη δεύτερη εβδομάδα, χάνουν τη βλάστησή τους κατά σχεδόν 100%.
Οι σπόροι φτερών σπέρνονται σε υγρό γόνιμο έδαφος σε απόσταση 35-40 εκ. Για να διατηρηθεί η υγρασία, το χώμα είναι στρώσιμο ή καλυμμένο με αλουμινόχαρτο. Για να αποφευχθεί η εμφάνιση μούχλας κάτω από την μεμβράνη, οι καλλιέργειες αερίζονται τακτικά και το έδαφος ψεκάζεται με διάλυμα Φιτοσπορίνη.
Από το δεύτερο έτος, αρχίζουν να σχηματίζουν ένα στέμμα. Τα ξηρά, σπασμένα ή κατεψυγμένα κλαδιά αφαιρούνται στα τέλη του φθινοπώρου ή στις αρχές της άνοιξης, αλλά η αρχή της ροής του χυμού.
Κοπή, φύτευση και καλλιέργεια ενός φτερού
Η καλύτερη στιγμή για να φυτέψετε μοσχεύματα είναι κατά τους πρώτους καλοκαιρινούς μήνες. Λαμβάνονται καλά αναπτυγμένοι ετήσιοι βλαστοί με πάχος 0,6-0,8 mm για τη συγκομιδή μοσχευμάτων. Αρκετοί σχηματισμένοι μπουμπούκια αφήνονται στο σουτ. Με μια αιχμηρή ξυράφι, κόψτε το κλαδί λοξά κάτω από το κάτω μπουμπούκι. Η άνω κοπή γίνεται ακριβώς.
Το έδαφος στο σχολείο απολυμαίνεται με ατμό ή χύνεται με οποιοδήποτε κατάλληλο μυκητοκτόνο. Γεμίζει με ένα πλήρες σύνθετο ορυκτό λίπασμα με ελάχιστη περιεκτικότητα σε άζωτο.
Πριν από τη φύτευση, το κάτω κομμάτι της κοπής βυθίζεται στο παρασκεύασμα Kornevin, η περίσσεια σκόνης απομακρύνεται και τοποθετείται προσεκτικά στο κάτω μέρος της αυλάκωσης. Τα μοσχεύματα καλύπτονται με θρεπτικό υπόστρωμα έτσι ώστε 2-3 κάτω μπουμπούκια να είναι υπόγεια. Εάν είναι απαραίτητο, τα μοσχεύματα ριζώνονται στο νερό και φυτεύονται μετά την εμφάνιση των βασικών ριζών.
Πριν εμφανιστούν οι ρίζες, πρέπει να παρακολουθείτε συνεχώς το περιεχόμενο υγρασίας του εδάφους. Μετά το πότισμα, το σχολείο με μοσχεύματα χαλαρώνει για να αυξήσει την ανταλλαγή αερίων στην τοποθεσία του αναδυόμενου ριζικού συστήματος. Σε ξηρές καιρικές περιόδους, το κρεβάτι του κήπου είναι στρώμα με τύρφη, σάπια πριονίδια ή σκόνη σανό.
Μετά την εμφάνιση φύλλων και νέων βλαστών σε ριζωμένα μοσχεύματα, μπορεί να θεωρηθεί ότι έχει τελειώσει το πρώτο στάδιο φύτευσης και καλλιέργειας φτερού.
Πώς να φροντίσετε ένα δενδρύλλιο φτερών
Στην αρχή, η φύτευση ποτίζεται άφθονα. Όταν τα σπορόφυτα φτερών μεγαλώνουν νέα κλαδιά, το πότισμα μειώνεται. Σε υδάτινα εδάφη, τα νεαρά φτερά μπορούν να υποστούν βλάβη από ολλανδική νόσο. Αυτή είναι μια μυκητιακή ασθένεια που μεταδίδεται από το σκαθάρι του φλοιού. Τα προσβεβλημένα δέντρα στεγνώνουν σε λίγες μόνο εβδομάδες.
Για την πρόληψη της λοίμωξης, λαμβάνονται τα ακόλουθα μέτρα:
- χειριστείτε τις φυτεύσεις με εντομοκτόνα για να καταστρέψετε τον σκαθάρι του φλοιού.
- τα νεκρά κλαδιά αποκόπτονται από άρρωστα φυτά.
- Τα τεμάχια επικαλύπτονται με διάλυμα θειικού χαλκού 5%.
- ολόκληρη η φυτεία ψεκάζεται κάθε δύο εβδομάδες με μείγμα δεξαμενών φυλλώματος λιπασμάτων, αντιμυκητιασικού παράγοντα και εντομοκτόνου.
Όλα τα υπολείμματα φυτών, συμπεριλαμβανομένων των κλαδιών και των κολοβωμάτων, πρέπει να αφαιρεθούν από την τοποθεσία και να καούν.
Το φθινόπωρο, εξετάζονται νεαρά φυτά elm και επιλέγονται τα ισχυρότερα. Ήρθε η ώρα να τα τοποθετήσετε σε μόνιμο μέρος.
Το elm είναι ένα φυτό ανθεκτικό στη σκιά, αλλά τα νεαρά δέντρα μπορούν να πεθάνουν εάν υπάρχει έλλειψη φωτός, έτσι επιλέγονται ανοιχτά ηλιόλουστα μέρη για φύτευση και καλλιέργεια φτερών.
Μια τρύπα 50 * 50 εκ. Σκάβεται στο επιλεγμένο μέρος. Η αποχέτευση τοποθετείται στο κάτω μέρος. Σπασμένο τούβλο, διογκωμένη άργιλος, θρυμματισμένη πέτρα. Τα χονδροειδή κλάσματα καλύπτονται με στρώμα άμμου ποταμού.
Εάν το έδαφος στο χώρο είναι εύφορο, προσθέστε στο έδαφος που επιλέγεται από το λάκκο:
- 1 κουταλιά της σούπας το καθένα υπερφωσφορικό και άλας καλίου
- 1 ποτήρι τέφρας από ξύλο.
- διάφορα δισκία Γλυοκλαδίνης ή Trichodermina για την πρόληψη της λευκής σήψης.
Για φτωχά και εξαντλημένα εδάφη, η ποσότητα λιπάσματος διπλασιάζεται και ένας κάδος κομπόστ ή χούμου προστίθεται επιπλέον σε κάθε δέντρο.
Στις νότιες περιοχές, τα σπορόφυτα φτερών μεταμοσχεύονται το φθινόπωρο. Το μακρύ ζεστό φθινόπωρο και οι ήπιοι χειμώνες τους επιτρέπουν να χειμώνα χωρίς προβλήματα. Σε μέρη με πιο σοβαρό κλίμα, τα σπορόφυτα φτερών θάβονται σε τάφρο για το χειμώνα και φυτεύονται την άνοιξη.
Πότε και πώς να κλαδέψετε το elm
Τα φτερά ανέχονται καλά το κλάδεμα και ουσιαστικά δεν αρρωσταίνουν. Ωστόσο, τμήματα με διάμετρο μεγαλύτερη από 2 cm πρέπει να καλύπτονται με γήπεδο ή λαδομπογιά. Όπως με άλλα διακοσμητικά φυτά, το κλάδεμα των φτερών μπορεί να είναι διαμορφωτικό, υγιεινό και αναζωογονητικό.
Με τη βοήθεια τακτικού διαμορφωτικού κλάδεματος, είναι εύκολο να επιτευχθεί ένα όμορφο σγουρό στέμμα. Τοπικά ή σγουρά κλάδεμα, μια από τις ενδιαφέρουσες και πρωτότυπες τάσεις στην αρχιτεκτονική τοπίου. Για να δημιουργήσετε μια σφαιρική ή οβάλ κορώνα, το δέντρο έχει σχήμα έτσι ώστε τα πλευρικά κλαδιά να αναπτύσσονται ταχύτερα από τον αγωγό. Ο κύριος κορμός κλαδεύεται περισσότερο για να επιβραδύνει την ανάπτυξή του και οι πλευρικοί κλάδοι συντομεύονται μόνο για άφθονη διακλάδωση.
Το κλάδεμα υγιεινής γίνεται την άνοιξη. Αποκόπτονται όλα τα σπασμένα, ξηρά, νοσούντα κλαδιά. Οι κορυφές και τα κλαδιά που αναπτύσσονται υπό οξεία γωνία αφαιρούνται.
Το κλάδεμα κατά της γήρανσης πραγματοποιείται σε περιπτώσεις φυσιολογικής γήρανσης των δέντρων, όταν η ετήσια ανάπτυξη ουσιαστικά σταματά. Προκειμένου να αναζωογονηθούν, κόβονται αρκετά μεγάλα σκελετικά κλαδιά. Το επόμενο έτος, οι αδρανείς μπουμπούκια θα ξυπνήσουν και θα αρχίσουν να μεγαλώνουν. Έτσι, η διάρκεια ζωής του δέντρου παρατείνεται για άλλα 5-10 χρόνια.
Το Elm είναι ένα όμορφο και πολύ χρήσιμο φυτό. Οι σπόροι και τα κλαδιά του χρησιμοποιούνται ως τροφή για κατοικίδια.Το ανθισμένο ξωτικό είναι ένα καλό φυτό μελιού και προσελκύει τις μέλισσες. Το πυκνό ανοιχτό φύλλωμα παγιδεύει σκόνη, καθαρίζει τον αέρα και φαίνεται υπέροχο σε πάρκα και κήπους. Η φύτευση και η καλλιέργεια ενός φτερού είναι μια στιγμή. Το δέντρο μεγαλώνει πολύ γρήγορα και μετά από λίγα χρόνια θα μπορείτε να ξεκουραστείτε κάτω από το στεφάνι του.