Αιτίες και συμπτώματα παστερίωσης στα κοτόπουλα
Είναι χρήσιμο για τους κτηνοτρόφους να εξοικειωθούν με τα συμπτώματα και τη θεραπεία μιας κοινής ασθένειας. Η παστεριέλλωση στα κοτόπουλα είναι μια ασθένεια που προκαλείται από αρνητικά κατά gram βακτήρια. Αξίζει να σημειωθεί ότι βρίσκεται όχι μόνο σε πουλιά (χήνες, πάπιες, γαλοπούλες), αλλά και σε θηλαστικά, για παράδειγμα, γάτες ή χοίρους. Η διαφορά στη δομή των βακτηρίων περιπλέκει πολύ τη διαδικασία θεραπείας μιας αγέλης. Τα κοτόπουλα είναι συνήθως ευαίσθητα σε παθογόνα τύπου «Α» με υψηλά ποσοστά επιβίωσης.
Παστεριέλλωση στα κοτόπουλα: συμπτώματα
Τα οξεία συμπτώματα περιλαμβάνουν τα ακόλουθα συμπτώματα:
- συριγμός;
- κακή όρεξη
- συνεχής δίψα
- δυσκολία αναπνοής;
- η παρουσία λευκής εκκένωσης από τη μύτη.
- η εμφάνιση κυάνωσης στην κορυφογραμμή.
- αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος έως 44 ° C,
- αποχρωματισμός των περιττωμάτων (κοκκινωπή απόχρωση)
- απώλεια φτερών, ή συνεχώς αναστατωμένο κάλυμμα φτερών.
Η παστεριέλλωση στα κοτόπουλα είναι θανατηφόρα τις πρώτες 3-5 ημέρες της οξείας μορφής της νόσου. Το ποσοστό επιβίωσης των ζώων είναι μόνο 10-15%.
Όταν τα πουλερικά έχουν περάσει από την οξεία φάση της νόσου, γίνεται χρόνια. Μερικές φορές αυτό το στάδιο συμβαίνει όταν η δραστηριότητα των παθογόνων είναι αδύναμη.
Τα συμπτώματα της χρόνιας πορείας της παστερίωσης περιλαμβάνουν:
- φλεγμονώδεις διεργασίες στις αρθρώσεις (ορατές με γυμνό μάτι).
- αύξηση του μεγέθους του μεσοπλεύριου χώρου ·
- την εμφάνιση σκοτεινών κηλίδων στην κορυφογραμμή.
- κακή όρεξη
- απάθεια.
Η πορεία της χρόνιας μορφής διαρκεί από 1 εβδομάδα έως 1 μήνα. Ελλείψει της σωστής θεραπείας, όλα τα πουλερικά θα είναι θανατηφόρα.
Όσο νωρίτερα διαγνωστεί η ασθένεια, τόσο υψηλότερες είναι οι πιθανότητες ανάρρωσης των κοτόπουλων.
Αιτίες εμφάνισης
Εξετάζονται οι κύριες αιτίες της παστερίωσης:
- ασθενής ασυλία
- κακή διατροφή
- ακατάλληλες συνθήκες κράτησης.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα κοτόπουλα μολύνονται με παθογόνα όταν έρχονται σε επαφή με άγρια πτηνά. Καθώς εξελίσσεται, η ασθένεια μεταδίδεται από άρρωστα σε υγιή άτομα. Εάν τα πτώματα των μολυσμένων κοτόπουλων (παθογόνο περιβάλλον) δεν αφαιρεθούν εγκαίρως, η εξάπλωση των μικροβίων θα είναι πολύ πιο έντονη.
Η παστεριέλλωση, τα συμπτώματα και η θεραπεία για την οποία πρέπει να γνωρίζει κάθε κτηνοτρόφος, συχνά προκαλείται από παράσιτα. Ένα παράδειγμα είναι τα ακάρεα που πιπιλίζουν αίμα από κοτόπουλα. Με υπερβολική υγρασία στην τροφή ή σε ανθυγιεινές συνθήκες, τα παθογόνα βακτήρια πολλαπλασιάζονται γρηγορότερα.
Από μολυσμένο κοτόπουλο, η παστερίωση μεταδίδεται στο αυγό. Η ασθένεια δεν επηρεάζει την ανάπτυξη του εμβρύου και τη γέννηση του νεοσσού, ωστόσο, γίνεται φορέας, ο οποίος συχνά οδηγεί σε επιδημία σε ολόκληρο το γέννα.
Θεραπεία της νόσου
Ο πρώτος κανόνας που πρέπει να μάθει ένας κτηνοτρόφος, η θεραπεία της οξείας και χρόνιας παστερίωσης είναι άσκοπος. Παρά την ακριβή θεραπεία, έως και 20-30% των ζώων ανακάμπτουν. Στα κοτόπουλα που επιβιώνουν μετά τη μόλυνση, η όρεξη, το σωματικό βάρος και η παραγωγή αυγών μειώνονται.
Ένα πουλί που επέζησε μετά την παστερίωση παραμένει φορέας του αιτιολογικού παράγοντα της νόσου, επομένως, μέχρι το τέλος της ζωής του, πρέπει να απομονωθεί από υγιή άτομα και τα αυγά του δεν συνιστώνται για αναπαραγωγή.
Εάν εντοπιστεί κάποια ασθένεια, απομονώνονται άτομα που έχουν συμπτώματα παστερίωσης. Σε περίπτωση θανάτου, τα πτώματα των κοτόπουλων απορρίπτονται εγκαίρως. Ο τόπος όπου φυλάσσεται το μολυσμένο ζώο αντιμετωπίζεται με αντιβακτηριακές ενώσεις.
Πολλοί αγρότες καταφεύγουν στη θεραπεία της παστερίωσης σε μια προσπάθεια να σώσουν ζώα και να εξαγάγουν οικονομικά οφέλη από τη σφαγή. Η θεραπεία είναι αποτελεσματική την πρώτη ημέρα (μερικές φορές μόνο τις πρώτες ώρες) της ανίχνευσης της νόσου.
Για τη μείωση του αριθμού των παθογόνων μικροοργανισμών στο σώμα των κοτόπουλων, χρησιμοποιούνται τα ακόλουθα φάρμακα:
- εναιώρημα κοβακτάνης - ένα άτομο εμβολιάζεται μία φορά την ημέρα (0,1 ml ανά kg σωματικού βάρους), η θεραπευτική πορεία είναι 3-5 ημέρες.
- τρισουλφόνη - 200 γρ. το φάρμακο αραιώνεται σε 100 ml νερού, χρησιμοποιείται ως ποτό, η θεραπευτική πορεία έχει σχεδιαστεί για 5 ημέρες.
- λεβοερυθροκυκλίνη - 1-2 ml διαλύματος ανά kg βάρους σφαγίου, η θεραπεία διαρκεί όχι περισσότερο από 5 ημέρες.
Εάν υπάρχει μεγάλος αριθμός πουλερικών, δεν θα είναι περιττή η διεξαγωγή προληπτικής πορείας μία φορά το μήνα. Αυτό θα μειώσει την πιθανότητα εμφάνισης παθογόνων στο οικότοπο των κοτόπουλων. Ως προφυλακτικά φάρμακα, συνταγογραφείται η νορσουλφαζόλη (0,5 g ανά kg σωματικού βάρους, 2 φορές την ημέρα), Spektam B, Floron κ.λπ.
Τα απολυμαντικά στον οικότοπο των πουλερικών είναι Monclavid ή Ecocide C. Εάν η χρήση αερολυμάτων δεν είναι δυνατή, τότε είναι καλύτερα να χρησιμοποιήσετε το Chlorskipidar. Η παρασκευή της σύνθεσης δεν θα προκαλέσει δυσκολίες: 2 g χλωρίου αραιώνονται με 0,5 g τερεβινθίνης ανά 1 τετραγωνικό. μ. της επεξεργασμένης περιοχής. Μετά την αφαίρεση του ζωικού κεφαλαίου, χρησιμοποιούνται λευκαντικά (διάλυμα 5%), μονοχλωριούχο ιώδιο (διάλυμα 10%) ως αντισηπτικοί παράγοντες, άσβεστος.
Απολύμανση των πτηνών
Εάν τα κοτόπουλα περπατούν στο ύπαιθρο, τότε ολόκληρη η περιοχή είναι προ-κοπής από γρασίδι, θάμνους και άλλη βλάστηση. Τα παθογόνα που προκαλούν παστερίωση δεν ανέχονται καλά την υπεριώδη ακτινοβολία. Η διαδικασία «καθαρισμού» της περιοχής είναι 10-15 ημέρες. Μετά το τέλος της βόλτας, το μέρος οργώνεται και καλύπτεται με ασβέστη, το οποίο θα αποτρέψει την ανάπτυξη ενός παθογόνου περιβάλλοντος.
Έτσι, τα συμπτώματα και η θεραπεία της παστερίωσης στα κοτόπουλα είναι η βασική γνώση που πρέπει να έχει ένας κτηνοτρόφος. Αυτή η ασθένεια συμβαίνει για διάφορους λόγους, αλλά ο κύριος θεωρείται ότι είναι κακές συνθήκες για τη διατήρηση των ζώων. Για να αποφευχθεί η εξαφάνιση των ζώων, είναι απαραίτητο να λαμβάνονται τακτικά προληπτικά μέτρα που στοχεύουν στην εξόντωση των παθογόνων μικροοργανισμών.