Οι πιο συχνές ασθένειες κοτόπουλου, ορατά συμπτώματα και θεραπείες

Η αναπαραγωγή πουλιών στο καλοκαιρινό εξοχικό σπίτι τους είναι το πιο κοινό πράγμα. Ωστόσο, όλα τα είδη ασθενειών των κοτόπουλων προκαλούν σημαντικές απώλειες, άγχος και απογοήτευση στους αγρότες. Για να ελέγξουμε κατά κάποιο τρόπο την κατάσταση, είναι σημαντικό να έχουμε πληροφορίες. Δεν είναι περίεργο που λένε ότι η γνώση είναι δύναμη. Ας υπολογίσουμε ποιες ασθένειες εμφανίζονται συχνότερα στα κοτόπουλα. Πώς να εντοπίσετε μια ασθένεια από συμπτώματα. Ποιες μέθοδοι θεραπείας και προληπτικά μέτρα θα χρησιμοποιηθούν. Οι απαντήσεις στις ερωτήσεις θα δείξουν τον δρόμο για την επίλυση των προβλημάτων.

Αναγνωρίζοντας έναν αόρατο εχθρό

Όπως γνωρίζετε, οι ασθένειες των κοτόπουλων εκδηλώνονται με διαφορετικούς τρόπους. Τα κοτόπουλα δεν έχουν χρόνο να γεννηθούν, αλλά έχουν ήδη μολυνθεί με παράσιτα. Άλλα πουλιά αρρωσταίνουν μετά από κάποιο χρονικό διάστημα όταν ιοί και επιβλαβείς μικροοργανισμοί εισέρχονται στο σώμα. Για να αναγνωρίσουν την εμφάνιση μιας ασθένειας, οι κάτοικοι του καλοκαιριού επιθεωρούν καθημερινά τα κατοικίδια πτηνά.

Δίνουν προσοχή σε τέτοιες στιγμές:

• η εμφάνιση φτερών ·
• συντονισμός της κίνησης των ατόμων ·
• άκρα, αρθρώσεις
• πεπτικά όργανα (όρεξη, δίψα, κινήσεις του εντέρου)
• ποιότητα αναπνοής (απουσία κόκκων, συριγμός, αφύσικο τσίμπημα).

Ακόμη και οι μικρότερες διαταραχές στην εμφάνιση των πουλιών υποδηλώνουν ασθένειες κοτόπουλου που πρέπει να αντιμετωπίζονται εγκαίρως. Πρώτα απ 'όλα, τα μολυσμένα άτομα απομονώνονται από υγιή ζώα. Επιπλέον, σε ένα κοτέτσι μην κρατάτε πουλιά διαφορετικών ηλικιών. Σε τέτοιες «εταιρείες» δημιουργούνται εστίες επιβλαβών λοιμώξεων.

Εάν τα συμπτώματα που εντοπίζονται δείχνουν ότι η ασθένεια είναι ανίατη, τα άτομα σκοτώνονται και καίγονται σε πυρκαγιά.

Για προληπτικούς σκοπούς, οι χώροι όπου ζουν τα πουλιά αντιμετωπίζονται τακτικά με απολυμαντικά. Χάρη σε αυτήν την προσέγγιση, μειώνεται η πιθανότητα μόλυνσης από τον εξωτερικό κόσμο. Η διαδικασία εκτελείται επίσης μετά την ανίχνευση μολυσμένου πουλιού. Μια σημαντική πτυχή είναι η ποιοτική φροντίδα και η ισορροπημένη διατροφή. Τα υγιή άτομα είναι ανοσοποιητικά, ανθεκτικά σε όλα τα είδη ιών, παρασίτων και μικροοργανισμών.

Μολυσματικές ασθένειες κοτόπουλου: συμπτώματα, περιγραφή, θεραπεία

Οποιαδήποτε λοίμωξη, κατά κανόνα, αναπτύσσεται ως αποτέλεσμα μόλυνσης από μικρόβια ή ιούς από έξω. Η ασθένεια μεταδίδεται από εξασθενημένα άτομα σε υγιή κοτόπουλα. Μερικές φορές αυτό οδηγεί σε επιδημία. Ως αποτέλεσμα, όλα τα κατοικίδια πεθαίνουν.

Επιπλέον, υπάρχουν μολυσματικές ασθένειες των κοτόπουλων, οι οποίες μεταδίδονται από άλλα είδη πουλιών ή ζώων. Επηρεάζουν το δέρμα, το συκώτι, το πεπτικό σύστημα, τα μάτια. Μερικές φορές τα μολυσμένα άτομα αποτελούν σοβαρό κίνδυνο για τον άνθρωπο. Για να αποφευχθεί ο μαζικός θάνατος των πουλερικών, λάβετε υπόψη τις συγκεκριμένες ασθένειες των κοτόπουλων.

Σημάδια τυφοειδούς πυρετού (πουλόρροια)

Σύμφωνα με ειδικούς, η λοίμωξη εξαπλώνεται από αερομεταφερόμενα σταγονίδια. Η μόλυνση συμβαίνει ως αποτέλεσμα του πολλαπλασιασμού επιβλαβών βακτηρίων που είναι επικίνδυνα για τον άνθρωπο.

Η Πουλώρωση καθορίζεται από τα ορατά συμπτώματα:

• αργή ύπαρξη ενός ατόμου ·
• πατώντας τα πόδια κάτω από εσάς?
• αδιάκοπη τσίμπημα
• χαμηλωμένα φτερά
• κλειστά μάτια
• ακανόνιστη αναπνοή.

Συνήθως τα μολυσμένα νεαρά ζώα συγκεντρώνονται σε ομάδες, πιέζοντας σφιχτά το σώμα τους το ένα πάνω στο άλλο. Στο πλαίσιο της νόσου, η θερμοκρασία αυξάνεται, το χτένι γίνεται μπλε. Κατά συνέπεια, η όρεξη εξαφανίζεται. Το σκαμνί αλλάζει εντελώς τη συνοχή του.Μοιάζουν με ένα αφρώδες υγρό gruel, χρωματισμένο κίτρινο.

Εάν ο τύφος δεν σταματήσει εγκαίρως, αναπόφευκτος θάνατος περιμένει περίπου το 70% των ατόμων που ζουν στο ίδιο δωμάτιο.

Πριν προχωρήσετε στη θεραπεία της παλλόρωσης, πρέπει να διαγνώσετε σωστά. Εάν επιβεβαιωθεί, συνταγογραφείται οποιοδήποτε από τα δημοφιλή αντιβιοτικά:

• πενικιλλίνη;
• αμπικιλλίνη;
• νεομυκίνη;
• βιομυκίνη.

Τα παρασκευάσματα αναδεύονται με νερό και τα μολυσμένα άτομα τροφοδοτούνται. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι ουσίες χορηγούνται ενδομυϊκά. Εάν υπάρχει ξέσπασμα επιδημίας, τα άρρωστα στρώματα μεταφέρονται σε άλλο δωμάτιο. Στο γενικό κοτέτσι, γίνεται απολύμανση.

Προσοχή - ψευδο-πανούκλα ή νόσος του Νιουκάστλ

Όπως ο τυφοειδής, η λοίμωξη είναι αερομεταφερόμενη. Τα άρρωστα ζώα και όλα όσα συνδέονται με αυτά είναι συχνά η πηγή μόλυνσης. Θα μπορούσε να είναι ταίζω, περιττώματα και ακόμη και το νερό που πίνουν.

Η νόσος του Newcastle επηρεάζει:

• νευρικό σύστημα;
• αναπνευστικό σύστημα;
• έντερα;
• στομάχι.

Ως αποτέλεσμα, ο συντονισμός της κίνησης επηρεάζεται στα μολυσμένα πουλιά. Συχνά πέφτουν στο στομάχι τους, έχουν πολύ ασταθές βάδισμα. Ο ιός προκαλεί αλλαγές στα πεπτικά όργανα. Στο στόμα και στον ρινοφάρυγγα μολυσμένων κοτόπουλων, συσσωρεύεται ιξώδης βλέννα, η οποία επηρεάζει την αναπνοή. Για να πιάσουν αέρα, τα πουλιά αναγκάζονται να ανοίξουν τα ράμφη τους. Ταυτόχρονα, ακούγεται συχνός συριγμός, γεγονός που υποδηλώνει την παρουσία ψευδο-πανούκλας.

Τα πουλιά αρνούνται το φαγητό και το νερό επειδή πάσχουν από έντονη διάρροια. Χάνουν τον προσανατολισμό τους και περιπλανιούνται άσκοπα στο έδαφος του ορνίθου. Το χτένι γίνεται μπλε χρώμα.

Η ασθένεια Newcastle δεν είναι θεραπεύσιμη. Επομένως, τα πουλιά με τέτοια συμπτώματα σκοτώνονται αμέσως και τα σώματά τους καίγονται σε φωτιά. Η παραμέληση αυτού του δραστικού μέτρου οδηγεί στην πλήρη απώλεια ολόκληρου του πληθυσμού των πτηνών.

Μπορείτε να αποτρέψετε τη μόλυνση με τη βοήθεια ειδικών εμβολίων που παρέχονται από κτηνιάτρους. Η απολύμανση ενός κλειστού δωματίου όπου τα κατοικίδια ζώα δεν θα είναι περιττή.

Ευλογιά

Μια επικίνδυνη ασθένεια των κοτόπουλων είναι η ευλογιά, που μεταδίδεται από άρρωστα άτομα, από διάφορα έντομα και παράσιτα. Οι ιοί εισέρχονται σε κοινά τρόφιμα και νερό. Ο κύριος στόχος τους είναι ο κερατοειδής. Ωστόσο, άλλα εσωτερικά όργανα των κοτόπουλων υποφέρουν στη συνέχεια.

Η ασθένεια καθορίζεται από τα σημεία:

• βαριά διαλείπουσα αναπνοή
• αδυναμία, έλλειψη κίνησης
• άρνηση φαγητού
• ο σχηματισμός κόκκινων κηλίδων στο δέρμα.
• κίτρινα σημάδια τσέπης εμφανίζονται στα σκουλαρίκια, στο λοφίο και κοντά στα μάτια.

Εάν η θεραπεία της ευλογιάς ξεκινά νωρίς, είναι πιθανό ένα θετικό αποτέλεσμα.

Το πρώτο βήμα είναι η θεραπεία του προσβεβλημένου δέρματος με αντισηπτικά:

• φουρακιλίνη;
• διάλυμα βορικού οξέος
• γλυκερόλη;
• γαλαζολίνη.

Περαιτέρω, η τετρακυκλίνη προστίθεται στη τροφή για 10 ημέρες. Με ένα φρέσκο ​​αφέψημα χαμομηλιού, πλύνετε το λαιμό (όσο το δυνατόν περισσότερο). Εάν η ασθένεια παραμεληθεί, τα μολυσμένα πουλιά απορρίπτονται, η οποία είναι η πιο ανθρώπινη λύση τόσο για τα πουλιά όσο και για τον άνθρωπο.

Ο τακτικός καθαρισμός του σπιτιού βοηθά στην αποφυγή διαφόρων ιογενών ασθενειών των κοτόπουλων, οι οποίες είναι θανατηφόρες.

Λοιμώδης παθολογία - σαλμονέλλωση

Ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου είναι ένας παθογόνος μικροοργανισμός που πολλαπλασιάζεται αμέσως στα εσωτερικά του κοτόπουλου. Η ασθένεια μεταδίδεται μέσω νερού, τροφής, αυγών, περιττωμάτων, μολυσμένων ατόμων και αέρα. Το κύριο σύμπτωμα της σαλμονέλλωσης είναι οι χαλαρές, αφρώδεις και άφθονες κινήσεις του εντέρου.

Επιπλέον, τα κοτόπουλα έχουν:

• πρήξιμο των αρθρώσεων
• γενική αδυναμία
• Ελλειψη ορεξης;
• ακαταμάχητη δίψα
• μάτια
• αναπνευστικά προβλήματα;
• φλεγμονή στην περιτοναϊκή περιοχή.

Κατά κανόνα, τα μολυσμένα πουλιά ουσιαστικά δεν αναπτύσσονται, κάτι που αμέσως τραβά το μάτι. Διαταραχές της πέψης και του ήπατος.

Η τακτική θεραπεία συνταγογραφείται συνήθως από κτηνίατρο και διαρκεί τουλάχιστον 20 ημέρες. Τα κοτόπουλα δίνονται:

• φουραζολιδόνη;
• στρεπτομυκίνη;
• χλοτετρακυκλίνη;
• σουλφοναμίδιο;
• λεβομυτίνη.

Μαζί με τα φάρμακα, η απολύμανση υψηλής ποιότητας πραγματοποιείται στο κοτέτσι.

Τα αυγά από κοτόπουλα μολυσμένα με σαλμονέλλωση δεν πρέπει να τρώγονται ωμά.Οι μικροοργανισμοί πεθαίνουν μόνο όταν το προϊόν υποβάλλεται σε θερμική επεξεργασία.

Φυματίωση κοτόπουλου

Ένας επικίνδυνος ιός εισέρχεται στο σώμα ενός υγιούς πουλιού από αερομεταφερόμενα σταγονίδια. Τις περισσότερες φορές, η ασθένεια εμφανίζεται εάν τα κοτόπουλα διατηρούνται σε ανθυγιεινές συνθήκες.

Τα μολυσμένα άτομα είναι εμφανή από τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:

• λήθαργος;
• υπνηλία;
• χλωμό χτένι;
• έλλειψη αυγών
• απώλεια βάρους.

Η φυματίωση του κοτόπουλου δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί. Όλα τα μολυσμένα κοτόπουλα θανατώνονται και τα σφάγια καίγονται μακριά από την κατοικημένη περιοχή.

Ο τακτικός καθαρισμός των χώρων όπου ζουν τα πουλιά αποτελεί αξιόπιστη πρόληψη ασθενειών.

Ψιττακίαση (ψιττακώτωση)

Η ασθένεια έχει επιζήμια επίδραση στο πεπτικό, νευρικό και αναπνευστικό σύστημα. Η μόλυνση συμβαίνει μέσω του αέρα και μέσω της οδού κοπράνων.

Τα συμπτώματα των άρρωστων κοτόπουλων εμφανίζονται σε τέτοιες στιγμές:

• άρνηση τροφοδοσίας
• σκληρή αναπνοή
• απόρριψη βλέννας από τη μύτη.
• υγρές κινήσεις του εντέρου
• κολλώντας φτερά.

Η περίπλοκη θεραπεία ξεκινά με τη συγκόλληση μολυσμένων ατόμων με διάλυμα μαγγανίου. Επιπλέον, συνταγογραφείται το αντιβιοτικό τετρακυκλίνη ή φάρμακα από τη σειρά φθοροκινολόνης. Τα κοτόπουλα με υγιή εμφάνιση λαμβάνουν επίσης φάρμακα για 14 ημέρες.

Το πουλερικό σπίτι και ο εξοπλισμός πρέπει να απολυμανθούν.

Κολοβακίλλωση

Η ασθένεια επηρεάζει όχι μόνο τα κοτόπουλα, αλλά και τις πάπιες, γαλοπούλες και χήνες. Ο αιτιολογικός παράγοντας της λοίμωξης είναι το Escherichia coli, το οποίο επηρεάζει δυσμενώς ολόκληρο τον οργανισμό ενός ατόμου. Σε ενήλικα κοτόπουλα, η ασθένεια μερικές φορές εξαφανίζεται με χρόνια μορφή. Τα νεαρά ζώα το αντέχουν ιδιαίτερα σκληρά.

Μολυσμένα πουλιά:

• πέσουν στα πόδια τους?
• είναι πολύ διψασμένοι?
• αισθανθείτε σωματικά αδύναμοι
• ανασαίνοντας βαριά.

Ορατή ένδειξη κολιβακίλωσης είναι τα υγρά κόπρανα. Η θεραπεία ξεκινά μετά τη διάγνωση. Τα μολυσμένα κοτόπουλα συνταγογραφούνται αμπικιλλίνη, σαραφλοξαλίνη, βιομυκίνη.

Η κολοβακίλλωση αποτελεί πραγματικό κίνδυνο για την ανθρώπινη υγεία.

Χρόνια και οξεία παστερίωση

Συχνά, η ασθένεια προσβάλλει πτηνά ηλικίας κάτω των 3 μηνών. Η μόλυνση μεταφέρεται από μικρά τρωκτικά και ανακτά άτομα. Προχωρά σε χρόνιες και οξείες μορφές.

Τα κύρια συμπτώματα είναι:

• διαταραχή του ήπατος
• βλεννογόνο στην περιοχή των ρινικών ανοιγμάτων.
• Ελλειψη ορεξης;
• συριγμός στους πνεύμονες
• αποχρωματισμός του χτενιού.
• συνεχής δίψα.

Ο καλύτερος τρόπος για να προστατευτείτε από την ασθένεια είναι οι έγκαιροι εμβολιασμοί. Σε αυτήν την περίπτωση, χρησιμοποιείται ορός κατά της χολέρας. Σε πρώιμο στάδιο ανάπτυξης της νόσου, στα νεαρά ζώα χορηγούνται ισχυρά αντιβιοτικά.

Το Pasteurella μπορεί να υπάρχει ενεργά για μεγάλο χρονικό διάστημα στις ζωοτροφές και στα κόπρανα των μολυσμένων πτηνών. Επομένως, μετά τη σφαγή, καίγονται αμέσως.

Νόσος του Μάρεκ (παράλυση πουλιών)

Η μόλυνση προκαλείται από έναν επικίνδυνο ιό του έρπητα. Απλώνεται μέσω του αέρα. Παραμένει σε περιττώματα και αυγά. Βασίζεται στο κρεβάτι, το οποίο χρησιμοποιείται για να μεγαλώσει μια νέα γενιά κοτόπουλων. Οι νεοσσοί ηλικίας άνω των 3 εβδομάδων επηρεάζονται συχνότερα από παράλυση. Η περίοδος επώασης της λοίμωξης διαρκεί 2-7 εβδομάδες. Εξαρτάται από την ασυλία, την ηλικία και ακόμη και το φύλο του πουλιού. Όσο νεότερο είναι το άτομο, τόσο πιο γρήγορα αναπτύσσεται η νόσος του Μάρεκ.

Η ασθένεια καθορίζεται από τα ακόλουθα κριτήρια:

• αφύσικη χωλότητα
• παράλυση;
• αλλαγή στην κόρη του ματιού (σχήμα αχλαδιού ή αστέρι).
• η ίριδα γίνεται γκρι.

Αφού εμφανιστούν τα πρώτα συμπτώματα, το πουλί μπορεί να ζήσει για 16 μήνες το πολύ. Επομένως, κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου καταφέρνουν να χρησιμοποιούν κοτόπουλα για μαγείρεμα. Η τελική διάγνωση γίνεται μόνο σε εργαστηριακές συνθήκες.

Δεν υπάρχει θεραπεία για παράλυση πουλιών. Προκειμένου να αποφευχθεί ο εμβολιασμός των κοτόπουλων.

Οι κτηνίατροι συμβουλεύουν να μην αγοράζουν αυγά και νεαρά ζώα που δεν έχουν δοκιμαστεί σε αυθόρμητες αγορές.

Λαρυγγοτραχειίτιδα

Κατά κανόνα, ο ιός μολύνει τους βλεννογόνους των πτηνών και τα αναπνευστικά όργανα. Μετά τη μόλυνση, η ασθένεια αναπτύσσεται στο σώμα για περίπου 30 ημέρες.

Εκδηλώνεται στα συμπτώματα:

• χρόνιος βήχας με στοιχεία βλέννας και αίματος.
• φλεγμονή στην περιοχή του λάρυγγα
• δυσκολία στην αναπνοή;
• φλόγωση της μεμβράνης των βλεφάρων;
• συριγμός στους πνεύμονες
• έλλειψη αυγών.

Σε όλες σχεδόν τις περιπτώσεις, ο θάνατος συμβαίνει ως αποτέλεσμα ασφυξίας. Το ποσοστό θνησιμότητας των πτηνών εξαρτάται άμεσα από την ποιότητα της τροφής και τις συνθήκες διατήρησης.

Μέχρι σήμερα, δεν υπάρχουν μέθοδοι θεραπείας για λαρυγγοτραχειίτιδα. Οι κτηνίατροι χρησιμοποιούν αντιβιοτικά για να σταματήσουν τις επιπλοκές και τα ζωντανά εμβόλια.

Μια μεταδοτική λοίμωξη των πτηνών - βρογχίτιδα

Βασικά, η ασθένεια μεταδίδεται από άρρωστα πουλιά. Τα μικρόβια εισέρχονται στα κόπρανα, στη βλέννα, τα οποία διατίθενται σε υγιή άτομα. Μετά τη μόλυνση, χρειάζονται περίπου 10 ημέρες. Η βρογχίτιδα στα ενήλικα κοτόπουλα μπορεί να παρατηρηθεί σε αυτές τις πτυχές. Ακούγεται ένα ειδικό σφυρίχτρα κατά την αναπνοή. Οι κινήσεις του εντέρου είναι πράσινες. Τα αυγά φέρονται λιγότερο συχνά, αλλά με μαλακά κελύφη.

Τα κοτόπουλα που έχουν μολυνθεί με βρογχίτιδα αναγνωρίζονται από τα ακόλουθα σημεία:

• άρνηση φαγητού
• καμπυλότητα του λαιμού.
• φλόγωση της μεμβράνης των βλεφάρων;
• εξάντληση;
• χαμηλωμένα φτερά.

Ο θάνατος επηρεάζει πάνω από το 30% των νέων. Τα ενήλικα πουλιά συχνά επιβιώνουν. Ωστόσο, το επίπεδο παραγωγής αυγών μειώνεται στο 40%. Το κέλυφος παραμένει, όπως και με τη βρογχίτιδα, μιας μαλακής δομής.

Σήμερα η ασθένεια θεωρείται ανίατη. Επομένως, είναι καλύτερο να έχουμε νέα υγιή κοτόπουλα.

Μη μολυσματικές εσωτερικές ασθένειες των κοτόπουλων

Οι κτηνίατροι σημειώνουν μια σειρά από ασθένειες που δεν προέρχονται από ιούς. Αυτές οι ασθένειες των κοτόπουλων δεν θεωρούνται μεταδοτικές, αν και επηρεάζουν δυσμενώς την ανάπτυξη των πουλιών στο σπίτι. Ας εξετάσουμε μερικά από αυτά.

Atony (απόφραξη) του βρογχοκήλη

Η αιτία της νόσου είναι ο υποσιτισμός και οι μύκητες. Ως αποτέλεσμα, τα άρρωστα πουλιά χάνουν την όρεξή τους, η οποία μετατρέπεται σε ανορεξία. Οδηγούν έναν καθιστικό τρόπο ζωής, μπορούν να κάθονται σε μια γωνία για μέρες.

Κατά τη διαδικασία ανάπτυξης του αποκλεισμού της βρογχοκήλης, μια ξινή δυσάρεστη μυρωδιά προέρχεται από το ράμφος του πουλιού. Η ανάπτυξη γίνεται σταδιακά σφαιρική, η οποία επηρεάζει την ποιότητα της αναπνοής. Τελικά, ο θάνατος συμβαίνει από κλινική ασφυξία.

Αλωπεκία (φαλάκρα) στα κοτόπουλα

Κάθε χρόνο, τα πουλιά έχουν μια στιγμή απώλειας φτερών, η οποία τα προετοιμάζει για μια συγκεκριμένη περίοδο του έτους. Ωστόσο, μια αφύσικη διαδικασία συμβαίνει λόγω της έλλειψης βιταμινών και διαφόρων παρασίτων.

Τα πρώτα σημάδια αλωπεκίας εμφανίζονται στην ουρά, τα φτερά και την πλάτη. Η χρόνια φαλάκρα εξαπλώνεται στο κεφάλι, το λαιμό και το στήθος.

Το πρόβλημα επιλύεται με μια ισορροπημένη τροφοδοσία, η οποία περιέχει πληθώρα πολύτιμων μικροστοιχείων.

Κλοάτης

Τα παθογόνα μικρόβια προκαλούν σοβαρή βλάβη στην βλεννογόνο μεμβράνη της κλοάκας. Τις περισσότερες φορές η ασθένεια εμφανίζεται σε στρώματα ενηλίκων ή σε κοτόπουλα στα οποία χορηγείται μόνο ξηρή τροφή.

Τα συμπτώματα του κλοασίτη είναι:

• απώλεια όρεξης
• αφύσικη λεπτότητα
• απώλεια φτερών
• δίψα.

Με μια παρατεταμένη μορφή της νόσου, το cloaca βγαίνει, γίνεται οίδημα και προκαλεί αφόρητο πόνο.

Εάν δεν πραγματοποιηθεί ρουτίνα θεραπεία υπό την επίβλεψη κτηνιάτρου, το πουλί μπορεί να πεθάνει από τοξίκωση.

Υστερία θορύβου και ανεπάρκεια βιταμινών

Δεδομένου ότι τα πουλιά είναι ζωντανά πράγματα, επηρεάζονται αρνητικά από ξένους ήχους και άγχος. Το αποτέλεσμα είναι υστερία θορύβου. Η ασθένεια αναφέρεται σε μια νευρολογική διαταραχή.

Χαρακτηρίζεται από συμπτώματα:

• ευερέθιστο;
• αφύσικες ξαφνικές κινήσεις (ρίχνοντας στους τοίχους)
• χαοτικό τρέξιμο γύρω από το κοτέτσι?
• φυσική εξάντληση.

Η θεραπεία ξεκινά μετά τη διάγνωση. Τα παρασκευάσματα επιλέγονται από τον κτηνίατρο σε ατομική βάση.

Η αβιταμίνωση εμφανίζεται ως αποτέλεσμα του υποσιτισμού και των κακών συνθηκών διαβίωσης. Τις περισσότερες φορές εμφανίζεται σε λανθάνουσα χρόνια μορφή. Τα εξωτερικά συμπτώματα της νόσου εξαρτώνται από μια συγκεκριμένη βιταμίνη.

Για παράδειγμα, η έλλειψη βιταμίνης Α προκαλεί:

• αναστολή της ανάπτυξης?
• απώλεια φτερών
• φλεγμονή των αρθρώσεων
• αναιμία χτένι
• εξάντληση;
• λήθαργος.

Κατά τη θεραπεία της ανεπάρκειας βιταμινών, προστίθενται ειδικά συστατικά στη τροφή. Η συνεχής παρατήρηση πουλιών βοηθά στον εντοπισμό του προβλήματος νωρίς. Χάρη σε αυτό, η βοήθεια έρχεται πάντα εγκαίρως.

Σαλπιγγίτιδα

Τα υψηλά ποσοστά ωοτοκίας πιστεύεται ότι είναι η κύρια αιτία της νόσου. Σε κίνδυνο είναι τα νεαρά στρώματα που γεννούν μεγάλα αυγά.

Τα συμπτώματα της νόσου περιλαμβάνουν:

• εκκένωση βλέννας από την κλοάκα
• προβλήματα με την ωοτοκία.

Στην αρχή της ανάπτυξης της σαλπιγγίτιδας, τα κοτόπουλα παράγουν αυγά αφύσικου σχήματος. Η παρατεταμένη μορφή της νόσου οδηγεί στην πλήρη διακοπή της ωοτοκίας. Τελικά, το εξωτερικό της κλοάκας βγαίνει. Η ασθένεια δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί.

Δυσπεψία ή αποτυχία του πεπτικού συστήματος

Μια παρατεταμένη μορφή ασθένειας κοτόπουλου οδηγεί σε πλήρη διακοπή της πέψης των τροφίμων. Οι αιτίες της νόσου είναι, καταρχάς, η τροφή. Η ομάδα κινδύνου περιλαμβάνει τα κοτόπουλα στα οποία παρέχεται ολικής αλέσεως για μεγάλο χρονικό διάστημα, συχνά αλλάζουν τον τύπο της τροφής και λαμβάνουν βρώμικο νερό για να πιουν.

Η ασθένεια προκαλεί στα πουλιά:

• αδυναμία στα πόδια
• διάρροια;
• ψυχολογική καταπίεση.

Τα άρρωστα πουλιά περπατούν συχνά με το κεφάλι τους προς τα κάτω και τα μάτια τους κλειστά.

Με μια ήπια μορφή δυσπεψίας, αρκεί να αλλάξετε τη διατροφή και να καθαρίσετε το δωμάτιο με υψηλή ποιότητα. Η παρατεταμένη φύση της νόσου αντιμετωπίζεται με αντιβιοτικά τετρακυκλίνης.

Επικίνδυνα παράσιτα και μυκητιακές ασθένειες των κοτόπουλων στο σπίτι

Κατά κανόνα, τα κοτόπουλα θέλουν να συσσωρεύονται σε ένα μέρος. Το χειμώνα, η θερμοκρασία αυξάνεται στο δωμάτιο, γεγονός που οδηγεί σε:

• τσιμπούρια;
• φτερωτές φτερών
• κοριούς;
• ψύλλοι.

Κάθε παράσιτο προκαλεί ορισμένα συμπτώματα στα κοτόπουλα. Για παράδειγμα, στις τοποθεσίες τσιμπήματα τσιμπουριών, φυσαλίδες μοιάζουν με σταγόνα. Ως αποτέλεσμα, τα πουλιά φοβούνται τον σκληρό ήχο και σταματούν να γεννούν αυγά. Σε κοκόρια, τραύματα σχηματίζονται στις περιοχές του δαγκώματος, καθώς «ξύνονται» με τα ράμφη τους.

Δεδομένου ότι τα παράσιτα κρύβονται κατά τη διάρκεια της ημέρας, μπορούν να εντοπιστούν μόνο το βράδυ.

Το πρώτο σημάδι της κατανάλωσης φτερών είναι οι φλεγμονώδεις περιοχές, τις οποίες τα κοτόπουλα δαγκώνουν συνεχώς. Μπορείτε να βρείτε έντομα πιάνοντας ένα πουλί και σπρώχνοντας το αφράτο ρόμπα του.

Οι ψύλλοι κοτόπουλου αναπαράγονται πολύ γρήγορα. Εάν μόνο ένα έντομο μπαίνει στο κοτέτσι, σε μια εβδομάδα θα υπάρχουν 50 φορές περισσότερα. Ο έγκαιρος έλεγχος των κοτόπουλων και της απολύμανσης θα βοηθήσει στην εξουδετέρωση του ενοχλητικού εχθρού.

Μόλις εντοπιστούν τα παράσιτα, ξεκινά η ρουτίνα θεραπεία. Περιλαμβάνει την άφθονη επεξεργασία ατόμων και χώρων με ειδικές προετοιμασίες. Χρησιμοποιούν συχνά "Arpalis" ή "Insectol". Τα αερολύματα πωλούνται σε οποιοδήποτε κτηνιατρικό κατάστημα.

Κατά την επεξεργασία φτερών, ο παράγοντας δεν πρέπει να πέφτει στο ράμφος και στα μάτια ενός άρρωστου πουλιού.

Ασπεργίλλωση

Τα κοτόπουλα συχνά στερούνται εξαερισμού, με αποτέλεσμα υψηλά επίπεδα υγρασίας. Το αποτέλεσμα είναι μούχλα που επηρεάζει τα πουλιά με χαμηλή ανοσία. Αναπτύσσουν ασπεργίλλωση. Ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου είναι ένας μύκητας με παρόμοιο όνομα. Με μια παρατεταμένη μορφή της νόσου, τα πουλιά πεθαίνουν.

Τα συμπτώματα βοηθούν στον εντοπισμό της ασπεργίλλωσης:

• προφανής αδυναμία του ατόμου?
• φυσική εξάντληση (λεπτότητα)
• χαμηλή παραγωγή αυγών
• μυικοί σπασμοί;
• απώλεια φτερών

Για την επίλυση του προβλήματος, τα βασικά μέτρα για την αφαίρεση της μούχλας βοηθούν. Είναι σημαντικό να συνεχίσετε να διατηρείτε μέτρια θερμοκρασία και υγρασία στο κοτέτσι.

Όπως μπορείτε να δείτε, η ικανότητα αναγνώρισης ασθενειών των κοτόπουλων και η γνώση των κανόνων θεραπείας είναι μια σοβαρή πτυχή της καθαριότητας. Η φύση της νόσου καθορίζεται από ορατά σημεία. Το επόμενο βήμα είναι η σωστή διάγνωση και φάρμακα για θεραπεία. Η πρόληψη ασθενειών περιλαμβάνει ισορροπημένη τροφή, καθαριότητα, αερισμό και απολύμανση ρουτίνας. Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, απαιτείται κτηνιατρική βοήθεια.

Πώς να νικήσετε τις ασθένειες του κοτόπουλου - βίντεο