Πώς είναι το σύστημα δοκών οροφής

Η πρακτικότητα, η αξιοπιστία και η απλότητα του σχεδιασμού της οροφής του αέρος το καθιστούν διαθέσιμο για αυτο-ανέγερση ακόμη και για αρχάριους προγραμματιστές. Σε αυτή τη δημοσίευση, το σύστημα δοκών μιας στέγης αετωμάτων θα εξεταστεί λεπτομερώς: οι ποικιλίες, τα δομικά στοιχεία και οι κανόνες υπολογισμού.

Σύστημα δοκών οροφής

Η κλασική οροφή με αέτωμα αποτελείται από δύο κεκλιμένα επίπεδα που είναι διατεταγμένα σε σχήμα ισόπλευρου τριγώνου. Ένα σύστημα δοκών είναι ένα πλαίσιο οροφής κατασκευασμένο από διασυνδεδεμένα στοιχεία στήριξης. Ανάλογα με τα αναμενόμενα φορτία που ενεργούν στην οροφή του κτιρίου κατά τη διάρκεια της λειτουργίας, τα στοιχεία πλαισίου μπορούν να είναι κατασκευασμένα από ξύλο ή μέταλλο.

Ο σκοπός του συστήματος δοκών

Το σύστημα δοκάρι οροφής επιλύει τρεις κύριες εργασίες:

1. Δίνοντας στις πλαγιές της οροφής την απαιτούμενη γωνία κλίσης, η οποία τους επιτρέπει να αντέχουν το μέγιστο φορτίο χιονιού και ανέμου για μια δεδομένη περιοχή, καθιστά δυνατή την ανεμπόδιστη ποσότητα νερού και χιονιού από το υλικό στέγης.
2. Ομοιόμορφη κατανομή φορτίων στο πλαίσιο του κτιρίου, που δημιουργείται από το βάρος του κέικ οροφής, την καθίζηση, τον άνεμο.
3. Δημιουργία της βάσης στερέωσης της μόνωσης του υλικού στέγης Οι κόμβοι του συστήματος δοκών μιας στέγης αετωμάτων με στέγη δημιουργούν ένα χώρο που προστατεύει το κτίριο από απώλεια θερμότητας και διείσδυση υγρασίας.

Ένα σωστά σχεδιασμένο σύστημα δοκών πρέπει να αντέχει σε πολύ σοβαρά φορτία, τα οποία μπορούν να υπερβούν τα 500 kg / m².

Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συνιστούμε να αναθέσετε όλους τους υπολογισμούς που σχετίζονται με την επιλογή υλικού, τομής και το βήμα εγκατάστασης των δοκών σε επαγγελματίες που έχουν άδεια και εμπειρία στην εκτέλεση τέτοιου έργου.

Όπως προαναφέρθηκε, μια στέγη με δύο πλαγιές είναι ένα ισοσκελές τρίγωνο. Το οριζόντιο επίπεδο του τριγώνου στηρίζεται στους τοίχους του κτηρίου. Τα κεκλιμένα επίπεδα δεν είναι τίποτα περισσότερο από πλαγιές οροφής. Η γωνία κλίσης των πλαγιών διαμορφώνεται από τη γωνία μεταξύ της βάσης της οροφής και της κορυφογραμμής της.

Βασικά δομικά στοιχεία

Για ευκολία κατανόησης αυτού του σχεδιασμού, λάβετε υπόψη τα κύρια στοιχεία του συστήματος δοκών μιας στέγης αετωμάτων

1. Τα σκέλη δοκών είναι τα κύρια δομικά στοιχεία του πλαισίου, λόγω των οποίων δημιουργείται η απαραίτητη κλίση των επιπέδων οροφής. Τα επίπεδα που σχηματίζονται από τις δοκούς δοκών αποτελούν τη βάση για την εγκατάσταση του δαπέδου.
2. Το Mauerlat είναι ένα δομικό στοιχείο στήριξης που είναι προσαρτημένο στο άνω άκρο των εξωτερικών τοίχων του κτηρίου. Το Mauerlat για μια στέγη με αέτωμα σας επιτρέπει να κατανείμετε τη μάζα της δομής της οροφής όσο το δυνατόν πιο ομοιόμορφα.
3. Τα σφιχτά είναι εγκάρσια στοιχεία του σκελετού, που συνδέουν ζευγάρια δοκούς σε μία μόνο μονάδα. Ο κύριος σκοπός των ρουφηξιών είναι να αυξήσει την ακαμψία ολόκληρου του συστήματος.
4. Τα κρεβάτια βρίσκονται παράλληλα με τα Mauerlats και δένουν τις ριπές μεταξύ τους. Χρησιμοποιούν το άνω άκρο των εσωτερικών φέροντων τοίχων ως στήριγμα. Σκοπός - κατανομή των επιπτώσεων στο σύστημα δοκών.
5. Οι δοκοί δαπέδου εγκαθίστανται μεταξύ του Mauerlats και του κρεβατιού. Χρησιμεύουν ως βάση για τη στερέωση του δαπέδου στη σοφίτα και την οροφή του κτηρίου. Οι δοκοί είναι τοποθετημένοι στα στηρίγματα.
6. Η δοκός κορυφογραμμής συνδέει τα άνω μέρη των δοκών.Αυτό το δομικό στοιχείο χρησιμοποιείται στα περισσότερα σχέδια κατασκευής συστημάτων δοκών.
7. Η πλευρική δοκός είναι ένα επιπλέον δομικό στοιχείο που υποστηρίζει τις δοκούς και αφαιρεί μέρος του φορτίου από αυτά.
8. Τα ράφια (headstock) είναι τα κύρια δομικά στοιχεία του συστήματος ενίσχυσης του πλαισίου, τα οποία αναλαμβάνουν μερικά από τα φορτία από τις διαδρομές.

Σε ορισμένα σχήματα, χρησιμοποιούνται βοηθητικές δομές - γεμιστές - για να διασφαλιστεί η δημιουργία προεξοχής γείσου με στέγη με έλλειψη ποδιών.

Το πλαίσιο οροφής μπορεί να αναπαρασταθεί ως τρεις κόμβοι:

1. Το πηχάκι είναι η βάση για τη στερέωση του μονωτικού στρώματος και του υλικού στέγης. Τοποθετημένο σε δοκούς. Τα πόδια δοκού στηρίζονται στο Mauerlat με το κάτω άκρο, με το άνω άκρο στο σύστημα δοκών
2. Το κύριο σύστημα δοκών, φτιαγμένο με τη μορφή τοποθετημένης ράβδου δοκού.
3. Ένα σύστημα δοκών είναι ένα συγκεκριμένο σύνολο πρόσθετων στοιχείων πλαισίου: κουρτίνες και ράφια. Με αύξηση του μήκους της έκτασης χρησιμοποιούνται επιπλέον δομικά στοιχεία - αντηρίδες. Μεταξύ των δασκάλων, χρησιμοποιείται ένα άλλο όνομα για τα στηρίγματα - "πόδια δοκού". Ανεξάρτητα από το όνομα, ο κύριος σκοπός αυτών των στοιχείων είναι να υποστηρίξουν τα side run. Το ένα άκρο του στηρίγματος στηρίζεται στη δοκό δοκού, το άλλο στο κρεβάτι. Τα στηρίγματα δοκών διαδραματίζουν ουσιαστικό ρόλο στο πλαίσιο της οροφής - αποτρέπουν την παραμόρφωση του σκέλους του δοκού και αυξάνουν σημαντικά τη φέρουσα ικανότητα.

Σχεδιαστικά χαρακτηριστικά και τύποι συστημάτων δοκών για στέγη αετωμάτων

Τα πόδια δοκών είναι το κύριο στοιχείο οποιουδήποτε πλαισίου οροφής αετώματος. Ανάλογα με τη γεωμετρία και το μέγεθος της οροφής, όλα τα άλλα δομικά στοιχεία του πλαισίου ενδέχεται να μην χρησιμοποιούνται ή να χρησιμοποιούνται μερικώς κατά τη διάρκεια της κατασκευής του.

Με τη μέθοδο τοποθέτησης των ποδιών, το σχήμα του συστήματος δοκών οροφής μπορεί να είναι:

• πολυεπίπεδος τύπος
• κρεμαστός τύπος.

Η κύρια προϋπόθεση για την εγκατάσταση στρωμάτων δοκών είναι η διάταξη αξιόπιστης στήριξης στα άνω και κάτω μέρη. Η οριζόντια μονάδα κορυφογραμμής της οροφής δοκού λειτουργεί ως στήριγμα για το άνω μέρος. Το κάτω άκρο των δοκών στηρίζεται στο Mauerlat ή στο άνω στέμμα του πλαισίου.

Η ανέγερση ενός συστήματος στρωματοειδούς δοκού επιτρέπεται όταν η απόσταση μεταξύ των αγωγών δεν υπερβαίνει τα 6 μ. Για μεγαλύτερη απόσταση, απαιτείται η ενίσχυση του συστήματος με κάθετους στύλους, με έμφαση στο κρεβάτι, που βρίσκεται στο πάνω μέρος του ενδιάμεσου τοιχώματος.

Το παρακάτω σχήμα δείχνει στρωματοειδείς δοκούς: τη δομή και τις μονάδες που αποτελούν ένα τέτοιο σύστημα δοκών.

Τα κρεμαστά δοκάρια στηρίζονται στα "τακούνια" της ριπής. Στο άνω μέρος, τα πόδια του δοκού ακουμπούν το ένα στο άλλο. Αυτός ο σχεδιασμός είναι μια ξεχωριστή ενότητα σε σχήμα ισογωνικού τριγώνου, το οποίο ονομάζεται ζευκτόν μεταξύ των κατασκευαστών. Αυτή η δομή λειτουργεί σε ένα διαχωριστικό, αλλά η σύσφιξη μειώνει αυτή τη διαδικασία, μεταφέροντας ένα κατακόρυφα κατευθυνόμενο φορτίο στους τοίχους του κτιρίου.

Βασικά σχήματα και τύποι στερέωσης του συστήματος ανάρτησης τύπου ανάρτησης

Υπάρχουν πολλές επιλογές για την κατασκευή ενός συστήματος κρεμαστού δοκού, μεταξύ των οποίων μόνο οι τρεις είναι πιο συνηθισμένες:

1. Τριγωνικό μεντεσέ. Η δομή των δοκών είναι ένα κλασικό τρίγωνο, οι άνω πλευρές των οποίων υπόκεινται σε κάμψη φορτίων, η χαμηλότερη (σύσφιξη) μειώνει την τάση. Για τη σύνδεση των στοιχείων της μονάδας, χρησιμοποιείται μια μετωπική κοπή με ένα μονό ή διπλό δόντι.
2. Τριγωνικό τρίποδο με ανυψωμένη έλξη. Αυτό το σχέδιο είναι ιδανικό εάν πρέπει να δημιουργήσετε μια σοφίτα κατοικιών. Η ανυψωμένη σύσφιξη αυξάνει το εφελκυστικό φορτίο του συστήματος δοκών, το οποίο εξασφαλίζει ομοιόμορφη κατανομή του φορτίου στα Mauerlats. Η στερέωση της σύσφιξης στο πόδι του δοκού γίνεται με τη μέθοδο «ημι-περιστροφικής κοπής».
3. Τριγωνικό τρίγωνο με κεφαλή και επιπλέον στηρίγματα. Αυτός ο σχεδιασμός χρησιμοποιείται για τη μείωση του φορτίου στην εκτροπή του δοκού.Η σύσφιξη σε ένα τέτοιο σύστημα στηρίζεται στον σφιγκτήρα κεφαλής, ισοπεδώνοντας το τέντωμα λόγω του τραβήγματος προς τα κάτω του κόμβου κορυφογραμμής, ο οποίος, με τη σειρά του, ενεργεί στην ανάρτηση, συμπιέζοντας τις δοκούς.

Μη διαστολής και διαχωριστικά συστήματα δοκού τύπου σε στρώσεις

Καμπίνες καταγραφής και σπίτια ανεκτά φορτία που ενεργούν κατά την επέκταση των εξωτερικών τοιχωμάτων.

Σε τέτοιες περιπτώσεις, εφαρμόζεται ένα σύστημα δοκών οροφής χωρίς σπρέι, το οποίο περιλαμβάνει δύο σημεία στήριξης για κάθε σκέλος δοκού:

1. Το κάτω μέρος είναι λοξότμητο έναντι του Mauerlat. Το μήκος της λοξότητας δεν πρέπει να υπερβαίνει τη διατομή της δοκού.
2. Το πάνω μέρος στηρίζεται στη δοκό της κορυφογραμμής.

Ένα χαρακτηριστικό αυτού του σχεδιασμού είναι η άκαμπτη στερέωση των ποδιών του δοκού μεταξύ τους στο πάνω μέρος. Για να συνδέσετε το σκέλος του δοκού στο Mauerlat, χρησιμοποιείται μια κινητή μέθοδος σύνδεσης χρησιμοποιώντας μια εύκαμπτη χαλύβδινη πλάκα.

Κατά την ανέγερση ενός συστήματος δοκών οροφής, χρησιμοποιούνται επίσης διαχωριστικές δομές, οι οποίες είναι μεταξύ, μεταξύ κρεμαστών και στρωμάτων δοκών. Η πρόσδεση με διαχωριστικά των δοκών μιας στέγης με αέτωμα υποδηλώνει μια αλλαγή στο σύστημα σύνδεσης των ποδιών του δοκού στο Mauerlat από κινητό σε άκαμπτο. Τέτοια σχήματα χρησιμοποιούνται αποκλειστικά σε σπίτια με πυκνούς τοίχους με άκαμπτο στήριγμα Mauerlat. Οι δοκοί σε αυτό το σχέδιο ακουμπούν στους τοίχους με τα κάτω μέρη τους, και εναντίον του άλλου με τα πάνω. Η δοκός κορυφογραμμής χρησιμοποιείται, αλλά δεν παίζει σημαντικό ρόλο στην ακαμψία του πλαισίου. Για να μειωθούν τα φορτία διαχωριστή, περιλαμβάνεται ένα άρωμα στη δομή.

Για να αυξηθεί η αξιοπιστία του πλαισίου της οροφής, χρησιμοποιούνται δεσμοί ανέμου της οροφής δοκού, ο στόχος του οποίου είναι η μεταφορά φορτίων ανέμου στα φέροντα τοιχώματα της κατασκευής και η διασφάλιση της χωρικής ακαμψίας της οροφής. Για τη δημιουργία κάθετων δεσμών ανέμου του συστήματος δοκών, τοποθετούνται στηρίγματα σε κάθε ράφι. Το κάτω μέρος αυτών των δομικών στοιχείων στηρίζεται σε έναν πάγκο.

Κανόνες για τον αυτο-υπολογισμό του συστήματος δοκών

Κατά τον αυτο-υπολογισμό του συστήματος δοκών, είναι απαραίτητο να προσδιοριστεί η σωστή διατομή της δέσμης με βάση τα σταθερά και προσωρινά φορτία που ενεργούν σε αυτό, συμπεριλαμβανομένων:

1. Πολλά υλικά για το σύστημα στεγών και δοκών.
2. Πίεση και βροχόπτωση ανέμου.

Τα μόνιμα φορτία περιλαμβάνουν το βάρος των κουφωμάτων και της οροφής. Κατά την επιλογή υλικών, πρέπει να έχετε υπόψη ότι η πίεση στο πλαίσιο δεν πρέπει να υπερβαίνει τα 50 kg / m²... Το φορτίο χιονιού στο πλαίσιο ισούται με το βάρος του χιονιού πολλαπλασιαζόμενο επί έναν παράγοντα που εξαρτάται από τη γωνία κλίσης των πλαγιών.

Η διατομή του σκέλους δοκού εξαρτάται από το βήμα. Όσο μικρότερη είναι η απόσταση μεταξύ των δοκών, τόσο μικρότερη είναι η διατομή του ξύλου. Για ευκολία κατανόησης, συνιστάται να εξοικειωθείτε με τον πίνακα της εξάρτησης του μήκους, του βήματος και της τομής των ποδιών του δοκού.

Το ύψος της κορυφογραμμής εξαρτάται από τη γωνία της οροφής. Η βέλτιστη γωνία για εκκένωση βροχόπτωσης είναι 35 - 45 °. Σε περιοχές με έντονα φορτία ανέμου, χρησιμοποιείται γωνία κλίσης οροφής 20 έως 45 °.

Κατά τη δημιουργία ενός συστήματος δοκών οροφής, είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείτε ξηρή ξυλεία κωνοφόρων 1-3 κατηγοριών. Για μπουλόνια και γραβάτες που χρησιμοποιούνται Πεύκο ή 1 βαθμός αγριόπευκο. Για δοκούς, Mauerlats, ράφια και δοκούς, χρησιμοποιείται υλικό τουλάχιστον 2 βαθμού. Όλα τα άλλα στοιχεία πλαισίου μπορούν να δημιουργηθούν από ξύλο 3 τύπων.

Το σύστημα δοκών της οροφής του πλαισίου - βίντεο