Ένα θαύμα της φύσης ή βρώσιμα μανιτάρια ασυνήθιστου σχήματος και χρωματισμού
Εάν πιστεύετε ότι ένα μανιτάρι πρέπει να έχει ένα στρογγυλό κάλυμμα σε ένα παχύ ή λεπτό στέλεχος και ένα καφέ-κίτρινο ή λευκό χρώμα του σώματος του μανιταριού, τότε αυτό το άρθρο θα σας εκπλήξει τουλάχιστον. Αποδεικνύεται ότι η Μητέρα Φύση έχει μια πολύ πλούσια φαντασία, αλλιώς, από πού θα προέρχονταν τα ασυνήθιστα βρώσιμα μανιτάρια; Καταπληκτικά σχήματα που μοιάζουν με εξωγήινα πλάσματα, ή απλώς άμορφες μάζες, ουρλιαχτά χρώματα, περίεργα καπέλα και πόδια και γενικά την απουσία τέτοιων - αυτά είναι τα δείγματα που θα συζητηθούν σήμερα. Έτσι, σας δίνουμε τα πιο παράξενα μανιτάρια στον πλανήτη μας που μπορούν να καταναλωθούν, παρά την μερικές φορές τρομακτική εμφάνισή τους.
Ανάγνωση: τα μανιτάρια είναι ψεύτικα και βρώσιμα με φωτογραφίες!
Όμορφο saprophyte sarcoscif alai
Για το κοίλο καπάκι και το φωτεινό χρώμα του, το μανιτάρι ονομάζεται επίσης το ερυθρό κύπελλο ξωτικού. Αξίζει να σημειωθεί ότι αναπτύσσεται μόνο σε οικολογικά καθαρές περιοχές, αποφεύγοντας δασικές ζώνες κοντά σε μεγάλους δρόμους και πόλεις, όπου ο αέρας μολύνεται από κάθε είδους εκπομπές.
Χαριτωμένη Fashionista - Μανιτάρι μπαμπού
Εάν μερικά μανιτάρια έχουν δαχτυλίδια στα πόδια τους, τότε ένα μανιτάρι μπαμπού έχει μια ολόκληρη φούστα από δαντέλα και πολύ μακρύ, σχεδόν στο έδαφος. Το χρώμα είναι συνήθως λευκό, αλλά υπάρχουν περιπτώσεις σε κίτρινες ή ροζ φούστες. Αξίζει να σημειωθεί ότι αρχικά το μανιτάρι έχει σχήμα αυγού, από το οποίο ένα υψηλό, έως 25 cm, λευκό πόδι αναδύεται αργότερα με ένα μικρό κυρτό καπάκι, βαμμένο σε καφέ.
Η επιφάνεια του καλύμματος είναι πλέγμα, καλυμμένη με μια δυσάρεστη μυρωδιά πρασινωπή βλέννα που προσελκύει έντομα. Στην κινεζική κουζίνα, το μανιτάρι μπαμπού θεωρείται λιχουδιά για την τρυφερή και τραγανή του υφή.
Το λατινικό όνομα του μανιταριού ακούγεται σαν το φαλλός των Ινδουιστών, αλλά συνήθως εμφανίζεται ως:
- μανιτάρι μπαμπού;
- κυρία με πέπλο
- δίχτυφο
- κορίτσι μπαμπού;
- αρωματικός εραστής στο μπαμπού
- μπαμπού ginseng.
Μανιτάρια πρόωρα και αφροδισιακά - Veselka
Ένας άλλος τύπος φαλλού είναι γνωστός ως veselka. Αναπτύσσεται επίσης: πρώτον, το σώμα του μανιταριού έχει σχήμα αυγού, από το οποίο το ίδιο το μανιτάρι αναπτύσσεται αργότερα σε ένα ψηλό στέλεχος με ένα μικρό κυρτό καπάκι ελιάς. Ωστόσο, ο ρυθμός ανάπτυξης εύθυμος εντυπωσιακό: χρειάζεται μόνο μισή ώρα για να βγει το πόδι εντελώς από το αυγό.
Το καπέλο είναι καλυμμένο με λεπτή επίστρωση και μυρίζει αηδιαστικό, προσελκύοντας έντομα. Μεταφέρουν επίσης σπόρια σε όλο το δάσος, ενώ ταυτόχρονα καθαρίζουν τη βλέννα. Χωρίς αυτό, στο καπάκι εμφανίζονται σαφώς ορατά κελιά.
Το Veselka είναι ένα βρώσιμο ασυνήθιστο μανιτάρι, το οποίο έχει επίσης αφροδισιακές ιδιότητες, αλλά μόνο αν χρησιμοποιείτε νεαρά δείγματα (αυγά) και αφαιρέσετε το κέλυφος από αυτά.
Βερνίκι βιολετί αμέθυστο
Στο τέλος του καλοκαιριού, στα δάση, σε βρεγμένες ξέφωτο, βερνίκι αμέθυστου (aka λιλά) μεγαλώνει - μικρά μανιτάρια σε ένα λεπτό στέλεχος με ανοιχτό καπέλο.Το σώμα του μανιταριού είναι εντελώς ιώδες-ιώδες, ακόμη και οι πλάκες κάτω από το καπάκι, που κατεβαίνουν ομαλά στο στέλεχος, το μόνο πράγμα είναι ότι στα παλιά δείγματα εξασθενίζουν. Η βρώσιμη σάρκα είναι επίσης μωβ, με ευχάριστη γεύση και μυρωδιά.
Το δηλητηριώδες μανιτάρι μυκήνα μοιάζει πολύ με τα παλιά βερνίκια. Μπορεί να διακριθεί από τη χαρακτηριστική δυσάρεστη μυρωδιά του ραπανάκι και τις καθαρές λευκές πλάκες (είναι ελαφρώς μωβ σε βερνίκι αμέθυστου).
Ο γίγαντας Champignon ή ο γίγαντας της lagermania
Ένα από τα μεγαλύτερα μανιτάρια στον κόσμο είναι ένας εκπρόσωπος του γίγαντα της οικογένειας μανιταριών Lagermania. Αυτό το μοναδικό μανιτάρι βρίσκεται συχνά στις στέπες και τα λιβάδια της κεντρικής Ρωσίας. Δεν έχει πόδια, και το ίδιο το σώμα του μανιταριού μοιάζει με ένα τεράστιο στρογγυλό αυγό που χάνεται από έναν εξαφανισμένο δεινόσαυρο ή το κεφάλι κάποιου, για το οποίο το μανιτάρι ονομάζεται ευρέως "bighead". Και επειδή τα bigheads εμφανίζονται στην περίοδο των βροχών, ονομάζονται αδιάβροχα.
Το μέγεθος της κεφαλής εμπνέει σεβασμό: υπάρχουν δείγματα με διάμετρο μεγαλύτερη από 0,5 m, και αυτό δίνεται στο γεγονός ότι είναι βρώσιμα. Αυτό είναι πραγματικά ένα αλίευμα, λοιπόν! Δεν είναι δύσκολο να προσδιοριστεί η ωριμότητα του μανιταριού: τα νεαρά μεγάλα ζαχαροκάλαμα πρέπει να είναι λευκά, με το ίδιο χρώμα σάρκας, ενώ στα παλιά, το κέλυφος σκουραίνει και η σάρκα αρχίζει να είναι πράσινη-κίτρινη και στο τέλος καφετί.
Δεν μπορείτε να φάτε παλιό μεγάλα - ο πολτός τους περιέχει μεγάλη ποσότητα τοξινών, η οποία οδηγεί σε δηλητηρίαση, ενώ τα συμπτώματα δεν εμφανίζονται αμέσως, αλλά μόνο τη δεύτερη ημέρα.
Μανιτάρι κοραλλιογενών ερυθρών βιβλίων Red Data
Μεταξύ των ασυνήθιστων βρώσιμων μανιταριών, υπάρχει ένα είδος που δεν μπορεί ποτέ να συγχέεται με άλλα. Εκείνοι σαν αυτόν απλά δεν υπάρχουν στη φύση - είναι γεράλιο κοραλλιών. Το μανιτάρι είναι απλώς ένας τεράστιος, διακλαδισμένος θάμνος με πολλά ίσια ή κυρτά αγκάθια. Τις περισσότερες φορές ο θάμνος είναι λευκός, αλλά μπορεί επίσης να είναι κρέμας. Δεν καταφέρνουν όλοι να συναντήσουν κοράλλια γεράσιο, γιατί είναι πολύ σπάνιο μανιτάρι. Στη Ρωσία, αναπτύσσεται κυρίως στην Άπω Ανατολή, στην επικράτεια του Κρασνοντάρ, στη Σιβηρία. Αναπτύσσεται σε δέντρα και κολοβώματα, μόνο σε φυλλοβόλα δέντρα. Ο νεαρός, αρωματικός και σταθερός πολτός είναι λευκός, λιγότερο συχνά ροζ ή κιτρινωπός, μυρίζει καλά και είναι πολύ νόστιμος, αλλά τα παλιά μανιτάρια γίνονται σκληρά.
Το κοράλλι μανιτάρι, που ονομάζεται επίσης hericium, έχει άλλα ονόματα με βάση τις μορφές του. Έτσι, μεταξύ των συλλεκτών μανιταριών, είναι γνωστό ως σκατζόχοιρος ή κλαδιά γεράσιο.
Γιγαντιαίο μανιτάρι σπαράσι σγουρά
Μια τεράστια σγουρή σπάραση αναπτύσσεται στις ρίζες των κωνοφόρων δέντρων. Από τη φύση του, είναι παράσιτο μύκητα, επειδή καταστρέφει το δέντρο, προκαλώντας μια ασθένεια με κόκκινη σήψη, η οποία οδηγεί στο θάνατο του ιδιοκτήτη. Το βάρος ενός ενήλικα μανιταριού μπορεί να φτάσει τα 10 κιλά και το πλάτος είναι μεγαλύτερο από 0,5 μ.
Αναπτύσσεται ως πυκνός θάμνος, ο οποίος σχηματίζεται, καταρχήν, από μικρά μανιτάρια με κυματιστά κυρτά καπάκια, η διάμετρος τους δεν υπερβαίνει τα 5 εκ. Ο μανιτάρι έχει στρογγυλεμένο σχήμα και πολύ σγουρό, για τον οποίο πήρε το όνομά του. Ονομάζεται επίσης συχνά λάχανο (μανιτάρι, κάπρος ή λαγός). Το μανιτάρι είναι βρώσιμο: η νεαρή, εύθραυστη σάρκα είναι πολύ νόστιμη και μυρίζει σαν ξηρούς καρπούς, αλλά γίνεται σκληρό στους παλαιότερους σπαράσιους.
Το λάχανο μανιταριών προστατεύεται από το Κόκκινο Βιβλίο, καθώς βρίσκεται στα πρόθυρα της εξαφάνισης.
Μανιτάρι βαμβακερού ποδιού
Μεταξύ των μανιταριών με ενδιαφέροντα σχήματα, αξίζει να τονιστεί το βαμβακερό μανιτάρι - ένα πολύ αστείο μανιτάρι με καπάκι που μοιάζει με κουκουνάρι. Είναι κυρτό και όλα καλύπτεται με κλίμακες, που κρέμονται κάτω από τις άκρες του καπακιού, και υπάρχει επίσης στο πόδι. Το χρώμα δεν είναι λιγότερο ενδιαφέρον: τα νεαρά κουκουνάρια είναι γκρι-καφέ, αλλά καθώς ωριμάζουν, γίνονται μαύρα σοκολάτα. Η σάρκα ενός τέτοιου θαυμάσιου μανιταριού, αρκετά περίεργα, είναι ελαφριά, αλλά όταν κοπεί, αρχικά γίνεται κόκκινο, και στη συνέχεια γίνεται επίσης σκοτεινό, σχεδόν μαύρο με μοβ απόχρωση. Εκπέμπει μια χαρακτηριστική μυρωδιά μανιταριών.
Το μανιτάρι ανανά ταξινομείται ως υπό όρους βρώσιμο μανιτάρι: δεν μπορεί να δηλητηριαστεί, αλλά δεν αρέσει σε όλους ο ινώδης πολτός.
Ανατριχιάζει πορτοκαλί
Παραδόξως, αλλά η ζελέ που μοιάζει με άμορφη μάζα στα δέντρα είναι ένα βρώσιμο μανιτάρι που τρέμει πορτοκαλί. Φυσικά, δεν είναι πολύ καλό: ένα κολλώδες σώμα με μανιτάρια που τρέμουν έως και 10 εκατοστά σε μέγεθος είναι ελαφρώς διαφανές, χρωματισμένο σε κίτρινο-πορτοκαλί χρώμα.
Σε ένα ξηρό καλοκαίρι, σχεδόν όλο το υγρό από το ρίγος εξατμίζεται και το μανιτάρι μετατρέπεται σε ένα είδος κρούστας, αλλά μετά από έντονες βροχές διογκώνεται ξανά και αποκτά την πρώην ζελατινώδη δομή. Αλλά το έντονο πορτοκαλί χρώμα εξαφανίζεται σε ένα βροχερό καλοκαίρι, δίνοντας ένα λευκό, σχεδόν διαφανές χρώμα.
Το ρίγος μπορεί επίσης να βρεθεί συχνά σε συγκεκριμένους μύκητες - έτσι εκδηλώνονται οι φυσικές του παρασιτικές ιδιότητες. Τα νεαρά ζελατινώδη μανιτάρια θεωρούνται λιχουδιά, ειδικά στην Κίνα, όπου είναι έτοιμα για σούπα. Τα παλιά μανιτάρια δεν είναι κατάλληλα για μαγειρικά αριστουργήματα - είναι πολύ σκληρά.
Φλούδα ερυθρελάτης - ένα μανιτάρι σε γυάλινο πώμα
Στα δάση κωνοφόρων, κάτω από έλατα, ένα μανιτάρι, αρκετά κοινό με την πρώτη ματιά, που ονομάζεται ερυθρελάτη mokruha μεγαλώνει. Αλλά αν βρείτε νεαρά μανιτάρια, μην εκφοβιστείτε από μια λεπτή κουβέρτα που καλύπτει πλήρως το καπάκι και περνά στο πόδι. Από απόσταση, φαίνεται ότι το μανιτάρι έχει φορέσει ένα γυάλινο καπέλο ή μια στολή. Καθώς μεγαλώνει, το διαφανές κάλυμμα σπάει και τα απομεινάρια του είναι ορατά μόνο στο στέλεχος. Σε αυτή τη μορφή, η ερυθρελάτη mokruha φαίνεται επίσης πολύ όμορφη: το καπέλο είναι βαμμένο μοβ-καφέ. Η σάρκα του μανιταριού είναι ελαφριά, μυρίζει καλά και είναι πολύ νόστιμη.
Σπάνιο σαρκώωμα μανιταριών
Καφέ βαρέλια γεμάτα με σκούρο υγρό και καλυμμένα με γυαλιστερό δίσκο στην κορυφή - είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς ένα πιο ασυνήθιστο μανιτάρι. Αυτό είναι ένα μοναδικό σφαιρικό σάρκωμα, που αναφέρεται στο Κόκκινο Βιβλίο. Μπορείτε να το βρείτε μόνο ανάμεσα στα βρύα, στο αδιαπέραστο δάσος. Το σάρκωμα θεωρείται βρώσιμο υπό όρους (μερικοί γκουρμέ τηγανίζουν το σώμα των φρούτων και βεβαιώνουν ότι είναι πολύ νόστιμο σε αυτή τη μορφή), αλλά η κύρια αξία του μανιταριού βρίσκεται στο υγρό. Έχει θεραπευτικές ιδιότητες και χρησιμοποιείται ευρέως στη λαϊκή ιατρική.
Συνοψίζοντας, μπορούμε να πούμε ένα πράγμα: δεν είναι ό, τι φαίνεται περίεργο, στην πραγματικότητα. Τα ασυνήθιστα μανιτάρια μπορεί να είναι βρώσιμα και ακόμη και νόστιμα, αλλά αν δεν είστε σίγουροι για την ευελιξία τους και δεν ξέρετε πώς να τα μαγειρέψετε, δεν πρέπει να ρισκάρετε. Συλλέξτε μόνο μανιτάρια που γνωρίζετε καλά και βράστε τα καλά για να αποφύγετε δυσάρεστες συνέπειες.
Σας ευχαριστώ, ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο και μια μικρή ερώτηση: τι είδους μανιτάρι είναι στην εικόνα μου; Όσο κι αν κοίταξα, δεν βρήκα τίποτα πουθενά ..