Οι ποικιλίες πεπονιού είναι δημοφιλείς στους κατοίκους του καλοκαιριού
Είναι αδύνατο να περιγραφεί όλη η ποικιλία χιλιάδων ποικιλιών πεπονιών. Καλλιεργούνται παντού, ακόμη και στην Αγγλία και στην περιοχή του Λένινγκραντ έχουν τις δικές τους ζώνες ποικιλιών πεπονιού. Φυσικά, όσον αφορά τη γλυκύτητα και τη γεύση, απέχουν πολύ από τις τουρκμενικές και τις ουζμπεκικές ποικιλίες, οι οποίες είναι διάσημες στον κόσμο και μάλιστα εξάγονται. Ωστόσο, οι κτηνοτρόφοι ανάγκασαν το θερμόφιλο φυτό να αποδώσει καρπούς όπου υπάρχουν θερμοκήπια.
Πώς να κατανοήσετε την ποικιλία των ποικιλιών
- εξαιρετικά πρώιμη ωρίμανση, υβριδική ωρίμανση σε λιγότερο από 60 ημέρες.
- πρόωρη ωρίμανση, ωρίμανση σε 60-70 ημέρες και περιεκτικότητα σε ζάχαρη. από 8 έως 15% ·
- στα μέσα της σεζόν, ωριμάστε σε 75-100 ημέρες, η ζάχαρη σε αυτά είναι 14-15%.
- φθινόπωρο-χειμώνα, ωρίμασε για 95-100 ημέρες, πολύ γλυκό, αργά, μεγάλο.
- χειμώνα, τεράστιο, έως 30 κιλά σε βάρος, ζάχαρη έως και 16%, αλλά καλά αποθηκευμένο σε ένα δροσερό δωμάτιο.
Το σχήμα των πεπονιών είναι ελλειψοειδές, σφαιρικό και επιμήκη σαν καρφίτσες. Το πάνω μέρος μπορεί να είναι λείο, πλέγμα ή με ραβδώσεις. Η σάρκα είναι τραγανή, λευκή, κίτρινη ή πρασινωπή. Σε ορισμένες ποικιλίες, κατά τη διάρκεια της αποθήκευσης, ο πολτός γίνεται σταδιακά κίτρινο από πράσινο.
Υπάρχουν πολλά υποείδη των πεπονιών. Είναι γενικά αποδεκτό ότι τα φρούτα που καλλιεργούνται στην Κεντρική Ασία είναι τα πιο νόστιμα. Αλλά μεταξύ αυτών το Ουζμπεκιστάν πεπόνι είναι το πιο δημοφιλές. Αυτό διευκολύνεται από τη σύνθεση του εδάφους και τη θερμή περίοδο χωρίς παγετό, που κυμαίνεται από 193 έως 273 ημέρες το χρόνο.
Οι ευρωπαϊκές ποικιλίες ελήφθησαν αργότερα, αυτές είναι κυρίως υβρίδια πρώιμης ωρίμανσης και εξαιρετικά πρώιμης ωρίμανσης, που λαμβάνονται κυρίως χρησιμοποιώντας την ποικιλία Cantalupa. Επί του παρόντος, τα ευρωπαϊκά υβρίδια φτάνουν σε περιεκτικότητα σε σάκχαρα έως και 15% με περίοδο ωρίμανσης 55 ημερών από την ωοθήκη.
Ποικιλίες πεπονιού που αγαπούν οι καλοί κάτοικοι
Πριν αναπτύξετε ένα πεπόνι κρεβάτι κήπου προαστιακή περιοχή, θα πρέπει να μελετήσετε τα χαρακτηριστικά της ποικιλίας και να επιλέξετε ζώνη, δηλαδή ειδικά δημιουργημένες ποικιλίες για το κλίμα σας. Δεν μπορείτε να φυτέψετε νότιες ποικιλίες που σας αρέσουν στο Βορρά. Η συγκομιδή δεν θα λειτουργήσει.
Το Melon Gulaba είναι μια κάρτα επισκεπτών της περιοχής του πεπονιού - η κοιλάδα Fergana. Αυτό είναι το περίφημο πεπόνι Charjuy. Η ποικιλία είναι γνωστή στη χώρα καθώς είναι κατάλληλη για μεταφορά. Το μέσο βάρος αυτών των πεπονιών είναι 3-5 κιλά. Τα Gulyabi καλλιεργούνται στο Τουρκμενιστάν και το Ουζμπεκιστάν. Η ποικιλία ωριμάζει αργά. Η περιεκτικότητα σε ζάχαρη φτάνει το 15%, ο πολτός είναι λευκός, πυκνός ινώδης. Η μεγάλη ποσότητα χαρτοπολτού επιτρέπει τη χρήση αυτής της ποικιλίας πεπονιών για τη λήψη ξηρού και αποξηραμένου προϊόντος.
Πεπόνι πεπόνι ή Περσικά ή Πεπόνι ονομάζεται από την ιταλική πόλη. Αυτό είναι ένα είδος του ασιατικού πληθυσμού, αλλά προσαρμόζεται σε διαφορετικές συνθήκες. Αυτό το είδος χαρακτηρίζεται από μικρά φρούτα με ραβδωτή επιφάνεια. Δημιούργησε ευρωπαϊκές ποικιλίες θερμοκηπίου που αγαπούν περισσότερο την υγρασία και αντιμετωπίζουν έλλειψη φωτός και θερμότητας. Η σάρκα του πεπονιού είναι πορτοκαλί, αρωματική, ελαφρώς ξινή.
Το πεπόνι προέρχεται από την Περσία και καλλιεργήθηκε πριν από την εποχή μας. Για τους κατοίκους της Περσίας, ήταν σύμβολο του ήλιου και της καλοσύνης.
Το Melon Turkmen είναι μια ποικιλία από ποικιλίες Ουζμπεκιστάν που ωριμάζουν αργότερα. Έχει μέσο μέγεθος φρούτων. Τις περισσότερες φορές μπορεί να φανεί με ένα πράσινο δέρμα ματιών. Πρέπει να περιμένετε την πλήρη ωρίμανση αυτού του φρούτου και μόνο τότε να φάτε. Συνήθως, το μούρο παραδίδεται άγουρο στις βόρειες περιοχές, και ως εκ τούτου λίγοι άνθρωποι καταφέρνουν να δοκιμάσουν νόστιμα, γλυκά, μαλακά φέτες αυτής της ποικιλίας.Η ωριμότητα υποδεικνύεται από μια σκοτεινή, σχεδόν καφέ κρούστα στις ρωγμές. Είναι αδύνατο να ξεχάσουμε το άρωμα και τη γεύση μιας ώριμης τουρκμενής γυναίκας.
Το πεπόνι ανανά ή το delano έχει ελλειψοειδή φρούτα βάρους περίπου 2 κιλών. Στη μεσαία λωρίδα, το πεπόνι καλλιεργείται μέσω φυτωρίων και το καθεστώς ποτίσματος είναι σημαντικό. Εάν το καλοκαίρι είναι βροχερό, το φυτό πρέπει να προστατεύεται από την υπερβολική υγρασία. Τα φρούτα μπορεί να σκάσουν.
Χρειάζονται περίπου 100 ημέρες από τη βλάστηση έως την ωρίμανση. Το δέρμα αυτής της ποικιλίας είναι λεπτό, ο πολτός είναι γλυκός, αρωματικός. Το φυτό είναι έντονο και απαιτεί τσίμπημα. Η διατήρηση της ποιότητας των ώριμων φρούτων είναι καλή, η μεταφορά είναι δυνατή.
Το πράσινο πεπόνι ονομάζεται έτσι για την πρασινωπή σάρκα του, το οποίο μπορεί να γίνει κίτρινο με την πάροδο του χρόνου. Όλες αυτές οι ποικιλίες χαρακτηρίζονται από πράσινο ή γκρι-πράσινο φλοιό. Μπορεί να είναι ραβδωτό ή ομαλό, οβάλ ή στρογγυλό. Υπάρχουν τέτοιες ποικιλίες στην Ιαπωνία και το Ουζμπεκιστάν. Ένα παράδειγμα πράσινου πεπονιού είναι η ισραηλινή ποικιλία Galia Diamant. Ο καρπός είναι ωοειδής, με πλέγμα, η σάρκα είναι πράσινη-λευκή, γλυκιά και αρωματική. Οι τανίνες και τα μέταλλα δίνουν στο πεπόνι μια ελαφρώς στυπτική γεύση. Στο Ουζμπεκιστάν, υπάρχει μια ποικιλία πράσινου πεπονιού που ονομάζεται skullcap. Η ποικιλία μεγαλώνει μόνο κοντά στο Karshi, μοιάζει με καρπούζι και κρανίο από έξω, και η σάρκα είναι πεπόνι, πολύ ευχάριστη για τη γεύση.
Το πεπόνι Σταχτοπούτας είναι μια πρώιμη ποικιλία ωρίμανσης. Το φυτό συνιστάται για καλλιέργεια σε μικρά αγροκτήματα και καλοκαιρινές εξοχικές κατοικίες. Μια πρώιμη ποικιλία ωρίμανσης. Οι μάστιγες του πεπονιού είναι μακρές και απαιτούν ρύθμιση της ανάπτυξης. Ο καρπός είναι κίτρινος και ομαλός με πλέγμα. Βάρος μούρων 1-2 κιλά. Ο πολτός είναι περίπου 3 cm, όχι πολύ γλυκός, 5-9% ζάχαρη, αλλά νόστιμος και αρωματικός. Τα φρούτα αποθηκεύονται για τρεις εβδομάδες, χρησιμοποιούνται επί τόπου, καθώς η δυνατότητα μεταφοράς είναι χαμηλή. Το εργοστάσιο είναι ανθεκτικό σε ακραίες θερμοκρασίες.
Το Melon Lada είναι μια επιτυχημένη ποικιλία επιλογών Αστραχάν. Προσαρμόζεται σε ζεστά και ξηρά κλίματα. Αλλά αυτή η ποικιλία τα πάει καλά και στα θερμοκήπια. Μια σημαντική ιδιότητα είναι η ανεπιτήδευτη. Ακανόνιστος πότισμα δεν οδηγεί σε ρωγμή του καρπού. Οι αφίδες πεπονιού, το αμερικανικό και το περονόσπορο δεν καταστρέφουν τον θάμνο. Η ποικιλία έχει λεία, στρογγυλά φρούτα με δίχτυ, βάρους 2-3 κιλών. Ο πολτός περιέχει έως και 10% σάκχαρα, ελαφριά κρεμώδη σκιά. Αυτή η ποικιλία λατρεύεται από πολλούς κηπουρούς.
Τα πεπόνια με ραβδώσεις είναι χαρακτηριστικά του πεπονιού. Μπορούν να είναι πράσινο, κίτρινο. Στην Ουκρανία, υπάρχει μια ποικιλία που ονομάζεται πεπόνι με ραβδώσεις. Στην εμφάνιση, αυτά τα πεπόνια μοιάζουν περισσότερο με μια κολοκύθα, ονομάζονται «παχουλά». Το ώριμο πεπόνι με ραβδώσεις θεωρείται το πιο νόστιμο, αρωματικό και γλυκό μούρο στην Ουκρανία.
Τα Ουζμπεκικά πεπόνια απαιτούν μια ειδική περιγραφή. Στην περιοχή καλλιεργούνται περισσότερες από 100 ποικιλίες, χωρισμένες σε 6 περιφέρειες, καθεμία από αυτές προτιμά τις δικές τους ποικιλίες. Οι ζώνες στις οποίες, σύμφωνα με τις φυσικές συνθήκες, καλλιεργούνται ορισμένες ποικιλίες πεπονιών, χωρίζονται:
- Τασκένδη.
- Σάμαρκαντ.
- Μπουχάρα.
- Χορέμ.
- Φέργανα.
- Νότος.
Ανάλογα με την ηλιακή δραστηριότητα, ο αριθμός των καθαρών ημερών ανά έτος, οι θερμοκρασίες, οι πιο προσαρμοσμένες ποικιλίες καλλιεργούνται. Τα προϊόντα υψηλής ποιότητας εξάγονται σε άλλες χώρες.
Μεταξύ των πολλών ποικιλιών, το πεπόνι τορπιλών ακούγεται πάντα, σύμφωνα με τον τοπικό Mirzachul, το πράσινο Basvaldi και άλλους.
Υπάρχουν ποικιλίες που μπορούν να γευτούν μόνο επιτόπου. Τα φρούτα είναι τρυφερά, ζουμερά και δεν αποθηκεύονται. Άλλοι φτάνουν στο τραπέζι της Πρωτοχρονιάς. Ένα εύφορο κλίμα, κατάλληλο χώμα δημιουργεί ιδανικές συνθήκες για τη μετατροπή της ενέργειας του ήλιου και της γης σε θεραπευτικό προϊόν, το οποίο αναφέρεται στη Βίβλο. Τα φρούτα που καλλιεργούνται σε άλλες κλιματολογικές συνθήκες έχουν κατώτερη γεύση από το πεπόνι που ωριμάζει στο Ουζμπεκιστάν.