Μαθαίνετε να διαδίδετε πυξάρι μόνοι σας

Το Boxwood είναι ένα αγαπημένο αειθαλές φυτό με μικρά δερμάτινα φύλλα, το οποίο χρησιμοποιείται εδώ και πολύ καιρό στον σχεδιασμό του τοπίου και για τη διακόσμηση εσωτερικών χώρων.

Τώρα δεν θα εκπλήξετε κανέναν με ένα παρτέρι με ντάλιες ή πετούνιες. Σήμερα είναι συνηθισμένο να διακοσμούν δρόμους της πόλης και σπίτια που γειτνιάζουν με ιδιαίτερη φροντίδα και λεπτή καλλιτεχνική γεύση, χρησιμοποιώντας πολυετή φυτά για το σκοπό αυτό. Πράσινοι φράχτες, καμάρες, κιόσκι, σήραγγες κάτω από το κρεμαστό φύλλωμα βοηθούν τους κατοίκους των μεγάλων πόλεων να νιώθουν την ομορφιά της φύσης ξανά και ξανά και να μην χάνουν επαφή με αυτήν. Η τέχνη του topiary, γνωστή στην αρχαία Ρώμη - η δημιουργία ζωντανών πράσινων γλυπτών από φυτά, έχει αποκτήσει μεγάλη δημοτικότητα σήμερα.

Από εκείνους τους αρχαίους χρόνους έως και σήμερα, το πυξάρι θεωρήθηκε ένα από τα καλύτερα φυτά για τη δημιουργία τέτοιων μορφών κήπου. Αναπτύσσεται τόσο αργά ώστε 2-3 περικοπές ανά σεζόν είναι αρκετές για να διατηρήσουν το topiary και τους φράκτες σε καλή κατάσταση. Επιπλέον, το πυξάρι είναι πολύ εύπλαστο. Αυτό σημαίνει την ικανότητά του να ανταποκρίνεται σε ένα κούρεμα αυξάνοντας νέα κλαδιά, γεγονός που καθιστά το στέμμα του πιο παχύ και πυκνότερο.

Τα μεγάλα πράσινα γλυπτά σχηματίζονται από πολλά φυτά που φυτεύονται το ένα κοντά στο άλλο. Οι φράκτες και οι λαβύρινθοι λαμβάνονται με τη φύτευση τεράστιου αριθμού σποροφύτων πυξαριού σε ένα συγκεκριμένο μοτίβο. Και στη συνέχεια προκύπτει μια λογική ερώτηση: από πού να πάρετε έναν τέτοιο αριθμό φυταρίων; Πώς να διαδώσετε πυξάρι;

Πώς αναπαράγεται το πυξάρι

Η αναπαραγωγή του πυξάρι γίνεται συνήθως με δύο τρόπους: σπόρους και φυτικά.

Η μέθοδος σπόρου δίνει καλά αποτελέσματα. Οι βλαστοί που εκκολάπτονται από τους σπόρους μεγαλώνουν αρκετά γρήγορα και καταφέρνουν να μετατραπούν σε μικρούς (10-15 cm) θάμνους κατά τη διάρκεια της σεζόν. Αλλά η αναπαραγωγή του πυξάρι από σπόρους έχει πολλά μειονεκτήματα:

• Οι σπόροι χάνουν τη βλάστησή τους πολύ γρήγορα. Επομένως, μπορείτε να σπείρετε πολύ φρέσκους σπόρους - από τη συγκομιδή του προηγούμενου έτους.
• Οι σπόροι πυξαριού έχουν χαμηλό ποσοστό βλάστησης. Ακόμη και η προ-σπορά θεραπεία τους με διεγερτικά ανάπτυξης δεν δίνει αξιοσημείωτη βελτίωση στη βλάστηση. Συνήθως εμφανίζεται μόνο το ένα τρίτο των σπόρων.
• Δεδομένου ότι τα φυτά πυξίδας τακτοποιούνται τακτικά και τα λουλούδια αφαιρούνται για καλύτερο σχηματισμό κορώνας, η ωρίμανση σε τέτοια φυτά γίνεται δύσκολη. Για να πάρετε σπόρους για σπορά, πρέπει να απαλλαγείτε από ένα ή περισσότερα φυτά από το κόψιμο για ολόκληρη τη σεζόν, το οποίο, αναμφίβολα, δεν θα έχει το καλύτερο αποτέλεσμα στις διακοσμητικές του ιδιότητες.

Η κοπή πυξάρι από αυτήν την άποψη φαίνεται πιο ελκυστική, καθώς δίνει πολύ περισσότερα νέα φυτά που έχουν τη ρίζα. Μικρά κλαδιά από πυξάρι τοποθετούνται σε ένα θρεπτικό υπόστρωμα και σύντομα νέα νεαρά φυτά λαμβάνονται από αυτά στις δικές τους ρίζες.

Υπάρχει ένας άλλος τρόπος για να διαδοθεί το πυξάρι: ριζώνοντας τα πράσινα μοσχεύματα. Για να γίνει αυτό, αρκετά νεαρά κλαδιά κοντά στο έδαφος κάμπτονται και καλύπτονται με γη. Μέχρι το τέλος της σεζόν, οι ρίζες σχηματίζονται στα σημεία επαφής με το έδαφος. Μετά από αυτό, τα στρώματα μπορούν να αποκοπούν με ασφάλεια από τον μητρικό θάμνο και να φυτευτούν ως ανεξάρτητα φυτά.

Μοσχεύματα πυξάρι

Για να διαδώσετε τα πυξάρια με μοσχεύματα στο σπίτι, πρέπει να γνωρίζετε μερικούς απλούς κανόνες.

Τα μοσχεύματα μπορούν να πραγματοποιηθούν από την άνοιξη έως το φθινόπωρο. Το φθινόπωρο, τα μοσχεύματα ριζώνουν καλύτερα, αλλά ταυτόχρονα δεν έχουν αρκετό χρόνο ακόμη και για ανάπτυξη.Τέτοια φυτά πρέπει να φυτευτούν σε γλάστρες και να διατηρηθούν στο σπίτι σε δροσερό μέρος μέχρι την άνοιξη. Αντίθετα, την περίοδο άνοιξης-καλοκαιριού, τα μοσχεύματα από πυξάρι, παρόλο που δίνουν ένα ποσοστό ριζοβολίας ελαφρώς χαμηλότερο από το φθινόπωρο, επιτρέπει την απόκτηση σπορόφυτων που μεγαλώνουν μέχρι το φθινόπωρο. Ταυτόχρονα, τα νεαρά φυτά καθίστανται ικανά για χειμώνα στο ανοιχτό χωράφι.

Για εμβολιασμό, είναι απαραίτητο να κόψετε κλαδιά μήκους 10-20 cm με κοφτερά ψαλίδια. Είναι καλύτερα να τα κόψετε από το κάτω μέρος του θάμνου. Τα κλαδιά πρέπει να είναι ενός ή δύο ετών, καλά ωριμασμένα, αλλά όχι ξυλώδη. Τα κλαδιά πρέπει να καθαρίζονται από αρκετά χαμηλότερα φύλλα, απελευθερώνοντας τουλάχιστον δύο εσωτερικά. Μετά από αυτό, πρέπει να καταστρέψετε ελαφρώς το φλοιό του κορμού - τραβήξτε ελαφρά μαζί με μια βελόνα, ένα νύχι. Στη συνέχεια, ο τύλος σχηματίζεται σε τέτοιες αυλακώσεις, από τις οποίες αναπτύσσονται οι ρίζες. Πριν από τη φύτευση, τα μοσχεύματα μποξ μπορούν να αντιμετωπιστούν με διεγερτικά ρίζας, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητο. Το Boxwood έχει ήδη μια καλή ικανότητα ριζοβολίας.

Τα μοσχεύματα μποξ δεν πρέπει να τοποθετούνται σε νερό για ριζοβολία και δεν πρέπει να στεγνώνουν πριν από τη ριζοβολία. Αυτό θα οδηγήσει στο θάνατό τους. Το Boxwood αναφέρεται σε εκείνα τα φυτά που πρέπει να ριζωθούν μόνο στο έδαφος.

Εάν πρόκειται να αναπαράγετε πυξάρι στο σπίτι, τότε για εμβολιασμό θα πρέπει να πάρετε φαρδιά δοχεία με μεγάλες τρύπες στο κάτω μέρος. Αυτό θα αποτρέψει την υπερβολική υγρασία από τη στασιμότητα στο δοχείο, καθώς καταστρέφει τα φυτά. Το έδαφος στο οποίο θα ριζωθούν τα μοσχεύματα θα πρέπει να είναι ελαφρύ και αναπνεύσιμο. Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα μείγμα γης, τύρφη και άμμο.

Τα μοσχεύματα φυτεύονται σε σκιασμένη περιοχή, σε απόσταση 10 cm. Μπορείτε να τα φυτέψετε σε πολλές σειρές, αφήνοντας μια απόσταση μεταξύ των σειρών τουλάχιστον 20 εκ. Κατά τη φύτευση σε γλάστρες, τοποθετούνται 1-4 μοσχεύματα σε κάθε μία.

Κατά τη μεταμόσχευση πυξάρι, τα φυτευμένα κλαδιά καλύπτονται καλύτερα με αλουμινόχαρτο ή μη υφασμένα υλικά. Αυτό θα βοηθήσει στη δημιουργία ενός μικροκλίματος για μελλοντικά φυτά που είναι ανεξάρτητα από εξωτερικές συνθήκες. Η φύτευση πρέπει να ποτίζεται μέτρια αλλά τακτικά. Μετά από περίπου 2 μήνες, θα εμφανιστεί το πρώτο σημάδι επιτυχούς ριζώματος των μοσχευμάτων - τα φυτά θα αρχίσουν να αναπτύσσονται και θα σχηματίσουν νέα φύλλα.

Το πιο ανεπιτήδευτο κατά τη μεταμόσχευση είναι το συνηθισμένο αειθαλές πυξάρι (Búxus sempervírens). Οι ποικίλες ποικιλίες απαιτούν περισσότερη προσοχή. Όταν στεγνώνουν, έχουν υποστεί υγρασία ή μικρές βλάβες στις ρίζες, μπορούν να ρίξουν τα φύλλα τους.

Τα ριζωμένα σπορόφυτα μποξ μπορούν να φυτευτούν σε μόνιμο μέρος ή (σε φθινοπωρινά μοσχεύματα) να αφεθούν σε γλάστρες μέχρι την άνοιξη. Τα νεαρά φυτά στο ανοιχτό χωράφι πρέπει να προετοιμάζονται πολύ προσεκτικά για τον πρώτο χειμώνα. Το χώμα γύρω τους μπορεί να λερωθεί με ώριμο λίπασμα ή βελόνες. Εάν οι χειμώνες στην περιοχή είναι σκληροί, αλλά είναι απαραίτητο να παρέχεται καταφύγιο - από μη υφασμένα υφάσματα ή κουτιά από κόντρα πλακέ με τρύπες. Το χειμώνα, τα νεαρά φυτεύματα πρέπει να καλύπτονται με χιόνι.

Παρακολουθήστε την τεχνολογία αναπαραγωγής για μοσχεύματα πυξάρι στο βίντεο που είναι εγκατεστημένο στο τέλος του άρθρου.

Τι να διαλέξετε

Εξετάσαμε διάφορους τρόπους διάδοσης πυξαριού: σπόρους, μοσχεύματα και πράσινα στρώματα. Αναμφίβολα, το πιο παραγωγικό είναι μοσχεύματα.

Εάν μπορεί να υπάρξουν ορισμένα προβλήματα με την παρουσία σπόρων και χαμηλότερων στρωμάτων σε κουρδισμένους θάμνους πυξαριού, τότε με μοσχεύματα όλα είναι πολύ πιο απλά:

• Τα μοσχεύματα μπορούν να κοπούν από το δικό σας προηγουμένως αγορασμένο εργοστάσιο.
• Μπορείτε να αγοράσετε φθηνά ή ακόμη και να αποκτήσετε δωρεάν από άλλους ιδιοκτήτες φυτών πυξάρι μετά το επόμενο κούρεμα.
• Μπορείτε να τα παραλάβετε εντελώς δωρεάν στο πάρκο, ενώ κόβετε φράχτες και topiary.

Το πιο σημαντικό πράγμα δεν είναι να στεγνώσετε υπερβολικά τα μοσχεύματα και να τα τοποθετήσετε στο έδαφος εγκαίρως για ριζοβολία. Και πιστέψτε με, τα αποτελέσματα των προσπαθειών σας θα σας ενθουσιάσουν με υγιή και όμορφα φυτά πυξάρι για πολλά χρόνια.

Αναπαραγωγή πυξαριού με μοσχεύματα - βίντεο