Λιπάσματα για οικονομικές καλλιέργειες - χλωριούχο κάλιο

Είναι δυνατή η πλούσια συγκομιδή μόνο εάν τηρηθούν όλοι οι κανόνες της γεωργικής τεχνολογίας για την καλλιέργεια καλλιεργειών. Για το λόγο αυτό, το χλωριούχο κάλιο, ένα λίπασμα που εμπλουτίζει το έδαφος με θρεπτικά συστατικά, πρέπει να συμπεριλαμβάνεται στα κορυφαία συμπληρώματα για τη φροντίδα των φυτών. Ωστόσο, κατά τη χρήση αυτής της ανόργανης σύνθεσης, είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη ορισμένα χαρακτηριστικά των χημικών στοιχείων. Μια ικανή προσέγγιση στις επιχειρήσεις, δηλαδή, γνωρίζοντας σε ποιες περιπτώσεις είναι καλύτερο να χρησιμοποιείτε αυτό το συγκεκριμένο τάισμα, θα είναι εγγύηση επιτυχίας.

Χλωριούχο κάλιο - ένα λίπασμα με μοναδικές ιδιότητες

Κατά κανόνα, το δόλωμα περιέχει έως και 58-60% καθαρή ουσία (κάλιο), ανάλογα με την τεχνολογία παραγωγής. Το υπόλοιπο 30% (ή περισσότερο) αντιστοιχεί σε ένα μάλλον επιθετικό χημικό στοιχείο - το χλώριο.

Πρέπει να σημειωθεί ότι οι χλωριούχες ενώσεις:

• κάψτε το άμυλο από τη βλάστηση.
• Μειώστε την ποσότητα των πρωτεϊνών κατά την ανάπτυξη του εμβρύου.
• επηρεάζουν τη γεύση και το άρωμα των καλλιεργειών.

Παρά τη μοναδική σύνθεση λιπασμάτων χλωριούχου καλίου, ένα συμπλήρωμα ορυκτών σε λογική συγκέντρωση βοηθά στην αύξηση της ανοσίας των φυτών. Με τη σειρά του, αυτό χρησιμεύει ως μια εξαιρετική πρόληψη κατά πολλών επικίνδυνων ασθενειών, καθώς και παρασίτων. Ταυτόχρονα, το χλώριο απομακρύνει τα νιτρικά άλατα που συσσωρεύονται στο έδαφος.

Η παρουσία ενός εκπληκτικού δείκτη καλίου:

• βελτιώνει σημαντικά τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της καλλιέργειας.
• εξαλείφει την ανάπτυξη παθογόνων μικροβιοτικών σε κυτταρικό επίπεδο.
• αυξάνει την αντοχή των φυτικών καλλιεργειών στον παγετό.
• επιταχύνει την ανάπτυξη νεαρών βλαστών.

Λόγω των μοναδικών χημικών ιδιοτήτων του χλωριούχου καλίου, μειώνεται η πιθανότητα αφυδάτωσης των καλλιεργειών. Υπό κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη και ανάπτυξη των φυτών, η διάρκεια ζωής των φρούτων αυξάνεται.

Για ευκολία στη χρήση, το δόλωμα διατίθεται με τη μορφή:

• κόκκοι
• μείγμα σκόνης
• κρύσταλλα.

Ανάλογα με το ποσοστό περιεκτικότητας σε κάλιο, το λίπασμα ταξινομείται σε 2 βαθμούς: πρώτο (58%) και δεύτερο (60%).

Τα χρώματα των ακανόνιστων πιεσμένων κόκκων είναι αρκετά ποικίλα:

• υπόλευκο γκρι;
• ΚΟΚΚΙΝΟ ΚΑΦΕ;
• ροζ;
• καφέ;
• λευκό.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι κατασκευαστές παράγουν ανόργανα λιπάσματα με διάφορα είδη μικρο-πρόσθετων. Συχνά, για σύνθετα μίγματα επιλέγονται: βόριο, ψευδάργυρος ή χαλκός.

Ένα ξεχωριστό σημείο είναι να τονιστεί η εξαιρετική διαλυτότητα του χλωριούχου καλίου στο νερό. Όπως δείχνουν τα φυσικά χαρακτηριστικά του KCl, σε θερμοκρασία 0˚C, 28,1 g μιας ουσίας διαλύονται σε 100 ml υγρού, στους 20˚C - 34 g και στους 100˚C - 56,7 g. Σε διαφορετικές μορφές απελευθέρωσης , το κλάσμα μάζας νερού έχει τις ακόλουθες τιμές: κόκκοι - 0,5%, κρύσταλλοι - 1%. Λόγω αυτών των χαρακτηριστικών, το ανόργανο πρόσθετο διαλύεται τέλεια στα υποστρώματα του εδάφους, το οποίο επιτρέπει στις χημικές ενώσεις να εισέρχονται σε αντιδράσεις ανταλλαγής με τα κύρια συστατικά του εδάφους.

Εφαρμογές χλωριούχου καλίου ή όταν απαιτείται εξαιρετική ακρίβεια

Η κύρια μέθοδος εφαρμογής κοκκώδους λίπανσης είναι για το φθινόπωρο όργωμα / σκάψιμο. Έτσι, υπό την επίδραση ισχυρών βροχοπτώσεων, το χλώριο ξεπλένεται και βυθίζεται σε βαθύτερα στρώματα του εδάφους. Ως αποτέλεσμα, ο αρνητικός αντίκτυπος του επιθετικού μικροστοιχείου μειώνεται σε τίποτα. Όσον αφορά τις ενώσεις καλίου, απορροφούνται κατά την επαφή με την υγρασία. Αυτό επιτρέπει στα θρεπτικά συστατικά να παραμένουν στο έδαφος για ασυνήθιστα μεγάλο χρονικό διάστημα.

Κατά την επεξεργασία ελαφρύτερων τύπων εδαφών, συνιστάται η προσθήκη κοκκώδους χλωριούχου καλίου κατά την καλλιέργεια. Ωστόσο, σε αυτήν την περίπτωση, ένα μικρό ποσό ορυκτά λιπάσματα.

Τα εύφορα και πλούσια σε χούμο εδάφη δεν χρειάζονται συμπληρώματα καλίου. Αλλά για εξαντλημένες εκτάσεις, δεν χρησιμοποιείται μόνο το KCl, αλλά και τα σύμπλοκα αζώτου-φωσφόρου.

Να συνεισφέρει ή να μην συνεισφέρει

Η ανεπάρκεια ή η υπερβολική δόση γονιμοποίησης χλωριούχου καλίου είναι αρκετά σοβαρές πτυχές κατά τη χρήση του επιδέσμου. Ως εκ τούτου, οι αγρότες πρέπει να μάθουν να καθορίζουν την ανάγκη του φυτού για αυτό το ιχνοστοιχείο. Τις περισσότερες φορές, παρατηρείται έλλειψη καλίου σε αμμώδη και τύρφη εδάφη.

Καθορίζεται από τα ακόλουθα κριτήρια:

• η πράσινη μάζα αποκτά μια αφύσικη ωχρότητα.
• εμφανίζονται καφέ κηλίδες / κηλίδες.
• τα άκρα των φύλλων "σκουριά", μπούκλες?
• μίσχοι / βλαστοί γίνονται αδύναμοι και λεπτοί.
• η ανάπτυξη των δενδρυλλίων επιβραδύνεται.
• πρόοδος των μυκητιακών νοσημάτων
• αναβολή της διαδικασίας εκκόλαψης, και ως αποτέλεσμα της καρποφορίας.

Με τέτοια συμπτώματα, συνιστάται η χρήση λιπασμάτων χλωριούχου καλίου. Ταυτόχρονα, αξίζει να βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχει περίσσεια KCl.

Εξάλλου, αντιμετωπίζει και άλλους κινδύνους που εκδηλώνονται με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο:

• η ανάπτυξη της πράσινης μάζας σταματά.
• η σκιά γίνεται μπλε
• τα φύλλα στο κάτω επίπεδο αρχίζουν να τσαλακώνουν.
• η απόσταση μεταξύ των κλαδιών μειώνεται.
• νεκρωτικά σημεία εμφανίζονται στην περιοχή του ριζώματος.

Επιπλέον, οι αγρότες προειδοποιούν ότι η υπερβολική περιεκτικότητα σε ανόργανα εδάφη στο έδαφος οδηγεί σε μείωση της γονιμότητας της περιοχής. Στο έδαφος, υπάρχει μια εντατική συσσώρευση ακαθαρσιών νατρίου, η οποία επηρεάζει αρνητικά τη βλάστηση των καλλιεργειών.

Τα αργιλώδη εδάφη περιέχουν πολύ υψηλό ποσοστό καλίου - σχεδόν 4%. Τα αμμώδη υποστρώματα θεωρούνται τα πιο εξαντλημένα, καθώς λιγότερο από το 1% του καλίου συμπυκνώνεται στη σύνθεσή τους.

Χαρακτηριστικά της διατροφής

Κατά τη φύτευση χλωροφοβικών καλλιεργειών, το λίπασμα εφαρμόζεται το φθινόπωρο. Η επαρκής κατακρήμνιση βοηθά στο ξέπλυμα του χλωρίου. Ταυτόχρονα, η περιοχή επεξεργάζεται με τέφρα από ξύλο, καθώς το λίπασμα δεν αναμιγνύεται καλά με αλεύρι ασβέστη και δολομίτη. Η τέφρα καθώς και το μαγνήσιο χρησιμεύουν ως εξαιρετικοί εξουδετερωτές επικίνδυνων Cl. Για το λόγο αυτό, μετά τη συγκομιδή, οργανώνεται ένα σκάψιμο του κήπου. Το βάθος ενσωμάτωσης είναι 20-25 cm.

Στη συνέχεια προστίθεται ένα ορυκτό πρόσθετο ανά 1 m²:

• 10 g για πατάτες και ντομάτες.
• 20-40 g για λάχανο, τεύτλα, καρότα και καλλιέργειες μούρων
• 150 g για ποικιλίες φρούτων, συμπεριλαμβανομένων των μηλιάς (δοσολογία ανά δέντρο).

Όσο πιο ελαφρύ το έδαφος, τόσο περισσότερη λίπανση θα χρειαστεί. Επομένως, επιτρέπεται η αύξηση της δόσης κατά 30 g. Ταυτόχρονα, για τα chernozems, αυτός ο αριθμός μειώνεται κατά 25-30 g.

Υπάρχουν μερικές λεπτές αποχρώσεις όσον αφορά τη διατροφή σκουός, κολοκυθάκια και αγγούρια. Συνιστάται να εκτελέσετε ένα τεστ αντίδρασης πριν από την εκτέλεση της διαδικασίας. Κάτω από αρκετούς θάμνους, εφαρμόζονται 0,5 g σύνθεσης ποτάσας. Μετά από 2-3 ημέρες, εκτιμάται η κατάσταση φύτευσης. Εάν το αποτέλεσμα είναι θετικό, γίνεται επεξεργασία ολόκληρου του ιστότοπου (έως και 3-4 φορές ανά σεζόν). Για δείγματα θερμοκηπίου, το KCl εφαρμόζεται μόνο έως και 2 φορές κατά τη διάρκεια ολόκληρης της καλλιεργητικής περιόδου.

Προετοιμασία ειδικής λύσης

Συχνά συμβαίνει ότι εκτός από το χλωριούχο κάλιο, δεν υπάρχει τίποτα άλλο στο νοικοκυριό. Στη συνέχεια, το δόλωμα ρίζας παρασκευάζεται από κόκκους ή κρύσταλλους.

Για να το πάρετε πρέπει να αναμίξετε:

• 20-30 g λιπάσματος ποτάσας.
• 100 γραμ. Τέφρας ξύλου.
• 10-15 λίτρα ζεστού υγρού.

Όλα τα συστατικά αναμιγνύονται καλά μέχρι να σχηματιστεί ένα ομοιογενές εναιώρημα. Στη συνέχεια, το διάλυμα που προκύπτει αφήνεται για 24 ώρες σε βοηθητικό δωμάτιο. Σε αυτήν την περίπτωση, το δοχείο δεν καλύπτεται με καπάκι έτσι ώστε οι ενώσεις χλωρίου να μπορούν να εξατμιστούν ελαφρώς.

Ο υπολογισμός του υγρού εργασίας πραγματοποιείται σύμφωνα με το ακόλουθο σχήμα:

• 0,5 l για αγγούρια (1 θάμνος);
• 1 λίτρο ανά έναν θάμνο φυτικών καλλιεργειών.
• 3 l για μεγάλα δέντρα και θάμνους.

Οδηγίες για τον πίνακα: M - επιτρέπεται η ανάμιξη, Y - πριν από τη χρήση, H - απαγορεύεται.

Η ανόργανη σύνθεση συνδυάζεται άριστα με οργανικά λιπάσματα: κοπριά και περιττώματα πουλερικών. Επίσης σε αυτό προστίθενται τολμηρά αμφοφόρα, θειώδες αμμώνιο και διαμμόφοα.

Κανόνες για την κοινή χρήση KCl και ουρίας, υπερφωσφορικών, νιτρικών. Τα αναφερόμενα πρόσθετα αναμιγνύονται αμέσως πριν από το βασικό δόλωμα.

Προσοχή! Χλωροφοβικά φυτά

Παραδόξως, υπάρχουν καλλιέργειες που αντιδρούν αρνητικά στο χλώριο. Οι δείκτες παραγωγικότητάς τους μειώνονται πολλές φορές. Ωστόσο, δεν ανέχονται ανεπάρκεια καλίου.

Αυτά τα φυτά περιλαμβάνουν:

• σταφύλια
• πατάτες (η συγκέντρωση του αμύλου μειώνεται)
• Φράουλα;
• όσπρια;
• καπνός;
• θάμνοι μούρων (για παράδειγμα, τα σμέουρα έχουν χειρότερη γεύση).

Επομένως, η δοσολογία, καθώς και οι μέθοδοι και ο χρόνος εφαρμογής, παίζουν σημαντικό ρόλο κατά την προσθήκη λιπάσματος χλωριούχου καλίου στο έδαφος. Όπως ήδη αναφέρθηκε, η εκδήλωση πραγματοποιείται το φθινόπωρο.

Ταυτόχρονα, τα φυτά που αγαπούν το κάλιο θεωρούνται ανθεκτικά στις επιδράσεις των χλωριούχων ενώσεων:

• λαχανικά;
• τεύτλα (ζωοτροφές, ζάχαρη)
• ηλιοτρόπιο;
• καλαμπόκι;
• σιτηρά;
• βότανα (ετήσια, πολυετή).

Πρέπει να αποφεύγεται η άμεση επαφή της πράσινης μάζας με KCl. Αυτό μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα από επιθετικά εξαρτήματα.

Η φύτευση των καλλιεργειών ξεκινά μόνο μετά από 20-30 ημέρες, μετά την εισαγωγή του χλωριούχου καλίου. Η χρήση αυτού του λιπάσματος στη γεωργία σχετίζεται με την ακριβή συμμόρφωση με τις δοσολογίες και τους όρους.

Η γνώση των αναφερόμενων αγροτεχνικών τεχνών θα συμβάλει στη μεγιστοποίηση της επιτυχίας της λίπανσης με χλωριούχο κάλιο με ελάχιστη βλάβη στα φυτά.

Πώς και πότε να γονιμοποιηθεί το χλωριούχο κάλιο - βίντεο