Χαρακτηριστικά αναπαραγωγής πάπιας μουλάρας στο σπίτι
Οι πάπιες Mularda έχουν κερδίσει την προσοχή μεγάλων εκμεταλλεύσεων πουλερικών και ιδιοκτητών ιδιωτικών εκμεταλλεύσεων λόγω της ταχείας αύξησης βάρους και της εξαιρετικής ποιότητας του γκουρμέ συκωτιού. Αυτή η ποικιλία πουλερικών έχει ήδη αντικαταστήσει χήνες, οι οποίες προηγουμένως θεωρούνταν από τους γκουρμέ τους καλύτερους «προμηθευτές» πρώτων υλών για φουά γκρα, και καλλιεργούνται όλο και περισσότερο για κρέας στα νοικοκυριά των συνηθισμένων ερασιτεχνών κτηνοτρόφων πουλερικών.
Ωστόσο, μεταξύ των φυλών ή των ειδών των εγχώριων παπιών, το μουλάρι δεν μπορεί να βρεθεί. Το γεγονός είναι ότι αυτό είναι ένα διακριτικό υβρίδιο, το οποίο είδε το φως μόνο χάρη στο περίεργο μυαλό του ανθρώπου.
Διαβάστε επίσης το άρθρο:Οικιακή φροντίδα συντήρησης εσωτερικής αναπαραγωγής!
Η προέλευση των παπιών μουλάρας
Η επιλογή βασίστηκε σε εκπροσώπους των πάπιων της Μόσχας, οι οποίοι κατοικούν φυσικά στην αμερικανική ήπειρο, και σε κοινές πρασινολαίμες ευρωπαϊκής και ασιατικής προέλευσης. Τα παπάκια που αποκτήθηκαν ως αποτέλεσμα της διέλευσης ονομάστηκαν μουλάρι μετά από δύο μέρη των αγγλικών ονομάτων του αρχικού είδους MUscovy πάπια και malLARD.
Αν και τόσο τα θηλυκά όσο και τα αρσενικά μουλάρδα μπορούν να δείξουν σημάδια σεξουαλικού ενδιαφέροντος, είναι εντελώς στείρα. Επομένως, η αναπαραγωγή πάπιας μουλάρας στο σπίτι δεν προβλέπει την έξοδο από το μητρικό απόθεμα. Όλα τα υβριδικά πουλιά που μεγαλώνονται σφαγιάζονται.
Οι απόγονοι που προέρχονται από το ζευγάρωμα του μόσχου και του κοινού, οι πάπιες Πεκίνου διατηρούν τις θετικές ιδιότητες και των δύο ποικιλιών και, κυρίως, μειώνουν την επίδραση των αδυναμιών τους. Για παράδειγμα, οι εγχώριες πάπιες φυλών κρέατος, αν και μεγαλύτερες από τους αμερικανούς συγγενείς τους, συσσωρεύουν γρήγορα λίπος, το οποίο επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα των προϊόντων. Ταυτόχρονα, δεν διαφέρουν σε μια ήρεμη διάθεση, είναι αδίστακτοι και δεν εκκολάπτουν πάντα πρόθυμα αυγά. Οι πάπιες Muscovy δεν ωριμάζουν τόσο νωρίς όσο το Πεκίνο ή άλλες φυλές κρέατος. Αλλά έχουν εκπληκτικό τρυφερό κρέας που περιέχει ρεκόρ χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, είναι εξαιρετικές όρνιθες, ήρεμοι και προσεκτικοί σχετικά με την καθαριότητα.
Ποιες πάπιες μουλάρας θα προκύψουν από ζευγάρωμα εκπροσώπων δύο διαφορετικών ειδών; Τις περισσότερες φορές, τα υβριδικά άτομα είναι ποικίλα, ασπρόμαυρα ή άσπρα και καφέ, αλλά είναι αισθητά μεγαλύτερα από τους γονείς τους.
Χαρακτηριστικά αναπαραγωγής πάπιας μουλάρας
Για να συνδυάσετε όλες τις θετικές πτυχές και να αποκτήσετε δυνατούς απογόνους από ενδιάμεσα ζευγάρια το συντομότερο δυνατό, χρησιμοποιούνται αρσενικές πάπιες μοσχοβιέ και κοινές θηλυκές πάπιες mallard Ως αποτέλεσμα του φυσικού ζευγαρώματος, το οποίο χρησιμοποιείται για την αναπαραγωγή παπιών μουλάρας στο σπίτι, παπάκια από τέτοια ζεύγη εμφανίζονται στον επωαστήρα μετά από 30-31 ημέρες.
Για αναπαραγωγή, τα σεξουαλικά ώριμα πουλιά επιλέγονται στην ηλικία των 7 έως 10 μηνών. Η καλύτερη περίοδος, όταν το ποσοστό των γονιμοποιημένων αυγών είναι υψηλότερο, διαρκεί στα μέσα της άνοιξης έως τις αρχές του καλοκαιριού. Μέχρι αυτή τη στιγμή, το μητρικό απόθεμα έχει διαμορφωθεί από Peking και musk πάπιες. Πρέπει να υπάρχουν 4-6 πάπιες ανά αρσενικό στο στυλό.Είναι καλύτερα εάν μια τέτοια οικογένεια έχει το δικό της σπίτι με χώρο για περπάτημα στη διάθεσή τους. Η πυκνότητα του πληθυσμού υπολογίζεται με βάση 1 μέτρο έκτασης για τρία πουλιά μέσα στο σπίτι και ένα μέτρο ανά κεφάλι για περπάτημα.
Δεδομένου ότι το ένστικτο επώασης στις φυλές βοείου κρέατος δεν έχει αναπτυχθεί επαρκώς, τα αβγά που αφαιρούνται Για περαιτέρω αναπαραγωγή πάπιας μουλάρας χρησιμοποιήστε εκκολαπτήριο ή βάλτε έως και 20 αυγά κάτω από μια καλή κότα, για παράδειγμα, μια πάπια μόσχου.
Χρησιμοποιώντας αυτό το τέχνασμα, οι έμπειροι κτηνοτρόφοι πετυχαίνουν ένα αρκετά υψηλό ποσοστό επιτυχούς εκκόλαψης. Ωστόσο, σε αυτήν την περίπτωση, η πάπια θα πρέπει να φροντίζεται ξεχωριστά. Για την όρνιθα, είναι πολύ σημαντικό όχι μόνο να πίνετε και να τρώτε πλούσια, αλλά και να ψεκάζετε ελεύθερα στο νερό. Τα υγρά φτερά και η ζεστασιά δημιουργούν την απαραίτητη ατμόσφαιρα για την ανάπτυξη των εμβρύων. Επομένως, σε έναν επωαστήρα με αυγά πάπιας, χρησιμοποιείται επίσης άρδευση με ζεστό νερό.
Καλλιεργώντας πάπιες μουλάρας στο σπίτι
Τα νεογέννητα παπάκια είναι συνήθως δυνατά και ανεπιτήδευτα. Επομένως, η περαιτέρω καλλιέργεια παπιών μουλάρας δεν έχει σχεδόν κανένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό. Η κύρια προσοχή δίνεται στην επιλογή της διατροφής για την ταχύτερη ανάπτυξη και αύξηση βάρους.
Συχνά από τους εκτροφείς πουλερικών μπορείτε να ακούσετε την άποψη ότι οι πάπιες μουλάρας, στη φωτογραφία, αναπτύσσονται καλά σε σχεδόν οποιαδήποτε τροφή. Από την ηλικία ενός μήνα, οι νεοσσοί απελευθερώνονται για περπάτημα και δίνουν λίγη προσοχή στη σίτιση των πουλιών, ελπίζοντας ότι τα ζωντανά, περίεργα παπάκια θα παρέχουν ανεξάρτητα τροφή. Ένα τέτοιο περιεχόμενο, πράγματι, απαλλάσσει τον εκτροφέα πουλερικών από πολλά προβλήματα. Αλλά ένα πουλί που αφήνεται από μόνος του δεν θα είναι σε θέση να δείξει τα αποτελέσματα που είναι εγγενή σε αυτό από τη φύση. Αν και μέχρι την ηλικία των τριών μηνών, οι νεοσσοί θα μεγαλώσουν από τους γονείς τους, λόγω της έλλειψης τροφής σε πρωτεΐνες, της αφθονίας της υγρασίας, η οποία συμβάλλει στην ταχεία απομάκρυνση των τροφίμων από τα έντερα και στις σοβαρές ενεργειακές δαπάνες ανά ημέρα, η μουλάρδα θα δεν αποκαλύπτει το πλήρες δυναμικό της μουλάρας.
Από τις πρώτες εβδομάδες της ζωής, οι νεοσσοί πρέπει να έχουν μια ισορροπημένη διατροφή με κυριαρχία εξειδικευμένων ζωοτροφών ή διατροφικών μειγμάτων με βάση τα σιτηρά.
Από τον αρμόδιο οργανισμό σίτισης πάπιας μουλάρας και της συντήρησής τους, εξαρτάται από το πόσο βάρος θα κερδίσει το πουλί κατά 7-9 εβδομάδες και αργότερα, όταν έρθει η ώρα για τη σφαγή. Για γρήγορη πάχυνση των παπιών, προσπαθούν να περιορίσουν την κίνηση. Λόγω της ικανότητάς τους να καλλιεργούν άπαχο κρέας με χαμηλή περιεκτικότητα σε λιπαρά, τα οποία μεταδίδονται από τους μυώδεις προγόνους τους, οι πάπιες μουλάρας δεν παίρνουν λίπος ακόμη και σε μια πλούσια διατροφή και χωρίς μακρύ περίπατο. Επομένως, δεν παρέχεται δωρεάν γκάμα και οι τροφοδότες και οι πότες εγκαθίστανται σε άμεση γειτνίαση με το κοπάδι.
Η αύξηση των παπιών μουλάρας μοιάζει με τη διατήρηση κοτόπουλων κοτόπουλου, όταν όλα στοχεύουν σε μια γρήγορη αύξηση του βάρους του σφαγίου.
Ζουμερά τρόφιμα και βότανα προστίθενται στο πολτό ή δίνονται ξεχωριστά. Το νερό προσφέρεται σε στάγδην δοχεία. Κατά τη σίτιση των παπιών μουλάρας, λαμβάνεται επίσης υπόψη η τάση ραμφίσματος, επομένως πρέπει να εισαχθούν στη διατροφή θείο και τροφές πλούσιες σε ασβέστιο. Δεν πρέπει να ξεχνάμε τόσο σημαντικά συστατικά του μενού όπως ψάρια και κρέατα και οστεάλευρα, μαγιά και συμπληρώματα μετάλλων. Τα παπάκια πρέπει να τα λαμβάνουν από τον πρώτο μήνα της ζωής.
Υπό βιομηχανικές συνθήκες, τα μουλάρια σφάζονται σε ηλικία 7-10 εβδομάδων. Οι πάπιες παράγουν εξαιρετικό κρέας και σήμερα τα αρσενικά παχύνονται όλο και περισσότερο για να αποκτήσουν τις πιο ευαίσθητες πρώτες ύλες για φουά γκρα.
Όταν χρησιμοποιούν καταναγκαστική σίτιση πάπιας μουλάρας έως την ηλικία των 4 μηνών, οι κτηνοτρόφοι καταφέρνουν να αποκτήσουν ήπαρ 500 γραμμαρίων υψηλής ποιότητας. Την ίδια στιγμή, το βάρος του ίδιου του πουλιού μπορεί να φτάσει τα 4 ή περισσότερα κιλά.
Ένα βίντεο σχετικά με τη φροντίδα των παπιών μουλάρας θα είναι μια χρήσιμη βοήθεια για έναν αρχάριο κτηνοτρόφο πουλερικών. Με την επιφύλαξη των κανόνων τήρησης, σωστής σίτισης και διατήρησης της καθαριότητας στα πουλερικά, αυτό το ανεπιτήδευτο, ενδιαφέρον πουλί θα σας ενθουσιάσει με την ταχεία ανάπτυξη και την άριστη ποιότητα των προϊόντων κρέατος.