Lahana türleri, bahçıvanlar ve hatta çiçek yetiştiricileri için mükemmel bir seçimdir.
Elbette en az bir kez ülkede ne tür lahana ekeceğinizi merak ettiniz. "Bahçe" lideri beyaz lahana idi ve öyle de kalacak. Ancak yine de oldukça ilginç ve aynı zamanda yenilebilir çeşitler var. Toplamda 50'den fazla kültür türü var ve bazıları lahana gibi görünmüyor. Her şeyden önce, bizim tüketimimiz veya daha ileri işlemler için yetiştirilirler.
Ancak ön bahçelere dikilen çok güzel dekoratif çeşitler de vardır. Ve ayrıca evcil hayvanların beslenmesinde kullanılan yem türleri. Lahananın tüm varyasyonlarında bulunan ortak özellikleri, bir taproot sistemidir. Hava kısmı, tohumlu bir bakla şeklinde yapraklar, çiçek salkımları ve meyvelerden oluşur.
Bulmak:taze karnabahar nasıl pişirilir - fotoğraflı adım adım tarif
Lahana türleri
Bunlar lahana türleri:
- Beyaz lahana;
- kızıl saçlı;
- Pekin;
- Savoy;
- Brüksel
Beyaz lahana
Ortak özelliği büyük yoğun çatallar olan 400'den fazla çeşidi vardır. Bir yaprak rozetinin ortasında oluşur. Çoğu çeşidin yeşil bir lahana başı vardır, ancak rengi soluk yeşilden koyu yeşile değişebilir. Beyaz lahana erken, orta veya geç olgunlaşabilir.
Salatalarda çiğ lahana yiyebilir, ondan birinci veya ikinci yemek yapabilirsiniz. Ayrıca beyaz tencere fermente edilir ve salamura edilir. Ve geç çeşitler uzun süre saklanabilir ve vitamin kaynağı sağlar.
kırmızı lâhana
Yapı olarak, bu çeşitlilik beyaz olandan farklı değildir. Ayrıca sıkı çatallar bağlar. Kırmızı başlı çeşitlerin karakteristik bir özelliği (ve bunların 40'tan fazlası vardır) yaprakların mor rengidir. Bu durumda damarlar ve güdük beyaz kalır. Ek olarak, yapraklar doku olarak daha iridir.
Mor meyveli lahana daha çok taze olarak kullanılır. Isıl işlemden sonra çirkin gri bir renk alır. Ancak turşu veya lahana turşusu rengini kaybetmez. Avantajlarından, bu tür çeşitlerin beyaz olanlardan daha uzun süre saklandığı ve ayrıca daha fazla C vitamini içerdiği unutulmamalıdır.
Çin lâhanası
Erken olgunlaşan ve çok faydalı türler, uzun gevşek lahana başlarıyla sizi şaşırtacak. Yaprakları narin ve sulu, güzel dalgalı kenarlı. Ancak aynı zamanda oldukça elastik ve gevrektirler. Peking, salatalarda iyidir çünkü narin ve hoş bir tadı vardır. Ayrıca tuzlanıp turşu haline getirilebilir veya lahana ruloları için kullanılabilir.
Pekin lahanasının yeniliği, kırmızı lahana türlerine benzer renkte mor meyveli bir çeşittir.
Savoy lahana
Mükemmel yuvarlak bir lahana kafasında toplanan sıra dışı oluklu yapraklarla çok güzel manzara. Yaprakların kendileri koyu yeşil renktedir, ancak üzerlerindeki damarlar beyaz kalır. Savoy asla büyük değildir; ortalama olarak bir lahana başı 1 kg ağırlığındadır, ayrıca gevşektir.
Çatallar, tatlı bir tada sahip olan ayrı yapraklara kolayca demonte edilebilir. Bu nedenle, hassas lahana ruloları genellikle savoy lahanasından hazırlanır.
Brüksel lahanası
Bu çeşit güvenli bir şekilde en küçüğü olarak adlandırılabilir, çünkü lahana başlarının çapı 5 cm'den fazla değildir. Ancak bir bitkide elliye kadar bağlılar. Lahana sıradışı görünüyor: önce uzun bir gövde büyür ve sonra tüm uzunluğu boyunca çatallar oluşur. Sapın tepesi, yuvarlak yapraklardan oluşan bir rozet ile taçlandırılmıştır.
Brüksel'in karakteristik bir ceviz tadı vardır. Haşlanabilir, kızartılabilir, çorba ve salatalara eklenebilir. Uzun süre depolanır ve dona dayanımı yüksektir, ancak geç olgunlaşır (Eylül sonunda).
Bulmak: Romanesco lahana - nedir bu?
Yapraklı yapıya sahip lahana çeşitleri
Yemyeşil lahana çalıları, kültürün ana özelliğine sahip olmadıkları için çimen gibidir - lahana başı. Bitkinin anten kısmı geniş veya dar yapraklardan oluşur. Yemek için kullanılırlar. Aksi takdirde yapraklı çeşitlerin baş formundan bir farkı yoktur. Aynı temel kök sistemine ve yüksek besin içeriğine sahiptirler. Ve hatta donma direnci en yüksek seviyededir.
Bir lahana kafaları yoktur, ancak bu tür lahana sulu yapraklar büyür (fotoğraflı):
- Çince. Daha çok salata rozetine benziyor. Parlak yeşil oval yapraklar da yenebilecek kalın beyaz yaprak saplarına tutturulmuştur. Erken çeşitler erken olgunlukları ile ayırt edilir ve ekimden sonraki bir ay içinde tüketime hazır hale gelir. Satışta daha yaygın Pak Choi çeşidi.
- Yapraklı. Küçük bir gövdeye tutturulmuş kıvırcık yapraklar ve daha ince yaprak sapları ile Çinlilerden farklıdır. Renk geleneksel olarak yeşil veya beklenmedik şekilde mor olabilir.
- Japonca. Türün karakteristik bir özelliği, düzgün veya dalgalı, kesilmiş yapraklardır. Kestikten sonra hızlı bir şekilde yeniden büyüyebilirler.
Japon lahanasının başka isimleri de vardır: mizuna, yeşil hardal, Japon yeşil salatası.
Lahana başı yerine çiçek salkımına sahip lahana çeşitleri
Bazı kültür türleri oldukça orijinal görünüyor. Hala bir lahana kafasına sahipler, sadece yapraklardan değil, çok sayıda çiçek salkımından oluşuyor.
Resimlerde alışılmadık bir yapı, örneğin lahana gibi görülebilir:
- Renkli - çok sayıda yoğun çiçek salkımı kalın dallı bir sapın etrafında toplanır. Farklı renklere sahip çeşitleri vardır: beyaz, sarı, mor ve hatta turuncu.
- Romanesco bir tür karnabahardır, ancak çiçek salkımları yuvarlak değil sivri uçludur. Tomurcuklar bir spiral içinde toplanır ve hassas bir doku ve fındık-kremsi tadı ile ayırt edilir.
- Brokoli - küçük tomurcuklu çiçek saplarının yanlara ayrıldığı merkezi bir gövdeye sahiptir. Genellikle yeşil renklidirler, ancak beyaz veya mor çiçekleri olan çeşitleri vardır. Ancak tomurcuklar açılmadan brokoli kesilmelidir.
Alabaş - lahana başı yerine bir kök bitkisi olan lahana
Yüzeye sürünen bir şalgam, bahçede alabaşın ilk izlenimidir. Her zamanki lahana kafasına sahip değil, sadece yapraklar ve hatta o zaman küçük miktarlarda. Uzun saplarda yapışırlar ve gövdeye tutturulurlar. Ancak gövde uzun değil, bir şalgam gibi yuvarlak. Beyaz lahana kütüğüne benzeyen tadı, ancak acı olmadan daha tatlı olan, yemek için kullanılan kişidir. Beyaz, yeşil ve hatta mor çeşitleri var. alabaşlar.
Hassas gövdeler yalnızca gevşek toprakta elde edilebilir.
Süs lahana
Brassica, hem çiçek tarhlarında hem de bahçede bulunabilen çok yönlü bir lahana çeşidinin adıdır. Renkli rozetleri, yerde açan muhteşem büyük güllere benziyor. Beyaz, krem, mor çizgili veya koyu mor ve hatta mavi ... Bu tür bitkiler çiçek bahçesine parlak renkler katacak. Özellikle oluklu veya kesilmiş yapraklı çeşitler. Bitkilerin yüksekliği, kompakt 20 cm'den etkileyici 1.3 m'ye kadar değişir, yapraklar 60 cm uzunluğa ve 30 cm genişliğe kadar büyüyebilir.Üstelik, ilk dondan sonra yapraklar solmaz ve renkleri daha da anlamlı hale gelir. Brassica, -12 ° C'ye kadar donlara dayanarak birçok çiçeği atlayacaktır.
Süs lahanası da yenilebilir. Yaprakları, biraz sert ve biraz acı olsa da çok fazla selenyum içerir.
Kale
Neredeyse hiç kimse, yüksek saplı ve asılı yapraklardan oluşan taçlı ağaçların minyatür benzerliklerindeki lahanayı tanımaz. Düz yataklara yerleştirilmiş, bir sıra asker veya bir palmiye korusuna benziyor. Kale alışılmadık bir yapıya sahiptir. Yüksek, 2 m'ye kadar, gövde sulu, ancak kırılmayacak kadar güçlü. Tepesi, kesimlerle tutturulmuş uzun yapraklarla süslenmiştir. Genellikle yeşil renktedirler, ancak bazı türlerin güzel bir mor tonu vardır.
Anavatanımızın topraklarında, yem amaçlı farklı lahana türleri yetiştirilmektedir. Ancak en yaygın çeşitlilik Vekha'dır.
Bu tür lahana yetiştirmenin amacı isminden anlaşılıyor. İştirak çiftliğinin tüylü sakinlerinin yanı sıra sığırları beslemeye gidiyor. Hem yaprakları hem de sapları yerler. Aynı zamanda besin değeri açısından lahana, mısır ve kök bitkileri bile geride bırakır. Mahsulün bir başka avantajı da yüksek verimi (0,1 ha'dan 8 sente kadar) ve iddiasızlığıdır. Gelişmiş kök sistemi sayesinde bitkiler kısa süreli kuraklıklardan korkmazlar. Ayrıca -10 ° C'ye kadar ekim ve donlara zarar vermezler. Hasat sonbaharda olgunlaşır ve hasat Kasım ayında gerçekleşir. Bu, kışa kadar hayvanların yeşil yemle beslenmesini mümkün kılar.