Πότισμα και σίτιση καρότων

Τα καρότα είναι μια νόστιμη και υγιεινή γεωργική καλλιέργεια που μεταφέρεται στην περιοχή μας από τις ακτές της Μεσογείου πριν από περισσότερα από 4000 χρόνια. Το μόνο λαχανικό που έρχεται από την Ευρώπη στην Αμερική, όχι το αντίστροφο.

Πολλά έχουν αλλάξει από την αρχή της καλλιέργειας καρότου: η ριζική καλλιέργεια έχει «ξαναβαφτεί» από μωβ σε πορτοκαλί, το οποίο είναι γνωστό σε όλους, έχει γίνει πιο γλυκό και, δυστυχώς, «πιο ιδιότροπο». Τώρα, για να συλλέξει μια καλή συγκομιδή, οι κηπουροί δεν πρέπει μόνο να εργάζονται σκληρά, αλλά και να μελετούν προσεκτικά τους βασικούς κανόνες της φροντίδας καρότων!

Διάβασε το άρθρο: ουρία ως λίπασμα!

Βασικοί κανόνες για το πότισμα των καρότων στο ανοιχτό πεδίο

Τα καρότα είναι ένα φυτό που αγαπά τον ήλιο και παραδοσιακά φυτεύεται σε ηλιόλουστες περιοχές που σκιάζονται για δύο ώρες την ημέρα. Δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι πρέπει να ποτίζεται αρκετά συχνά και άφθονα:

Εξοπλισμός άρδευσης

Προκειμένου να αποφευχθεί η έκπλυση (χτύπημα σε έναν σωρό) σπόρων, καθυστερημένη βλάστηση των φυτωρίων και απότομη πτώση της θερμοκρασίας του εδάφους κατά το πότισμα, η αντοχή του ελέγχεται χρησιμοποιώντας ειδικό εξοπλισμό:

• Το καταλληλότερο εργαλείο για το πότισμα των καρότων είναι ένα δοχείο ποτίσματος κήπου: με μακρύ και λεπτό σωλήνα διακλάδωσης και διαχωριστικό μέσης διαμέτρου. Είναι καλύτερο το διαχωριστικό να αφαιρείται - αυτό μπορεί να καθαρίζεται από καιρό σε καιρό ή να αντικαθίσταται με νέο.
• Εάν οι καλλιέργειες καταλαμβάνουν μια πολύ μεγάλη έκταση και δεν υπάρχει χρόνος να «βυθιστείτε» με το δοχείο ποτίσματος, θα χρειαστείτε έναν εύκαμπτο σωλήνα υψηλής ποιότητας: ανθεκτικό, εύκαμπτο, ανθεκτικό στις τσακίσεις, με ακροφύσιο ψεκασμού στο τέλος.

Οι κάδοι δεν είναι καθόλου κατάλληλος εξοπλισμός για το πότισμα των καρότων. Μην τα χρησιμοποιείτε στον κήπο σας, ειδικά όταν πρόκειται για νεαρά φυτά.

Πότισμα σπόρων και πρώτων δενδρυλλίων

Κατά τη βλάστηση, οι σπόροι καρότου απορροφούν πολύ νερό - έως και το 100% του βάρους τους. Ως εκ τούτου, το κρεβάτι κήπου που προετοιμάζεται για αυτούς υγραίνεται τόσο πριν από την έναρξη της σποράς όσο και μετά από αυτό. Χάρη στο προσεκτικό πότισμα του εδάφους είναι δυνατόν να αποφευχθεί η υπερβολική επιφανειακή εξάτμιση της υγρασίας και η συνακόλουθη καύση νεαρών κορυφών καρότου.

Συχνότητα ποτίσματος και κατανάλωση νερού

Το πότισμα νέων, ανώριμων βλαστών καρότου πραγματοποιείται αρκετά συχνά - κάθε 3-4 ημέρες σε ζεστό καιρό. Καθώς μεγαλώνουν οι θάμνοι, μειώνεται η συχνότητα ποτίσματος: ποτίζονται καθώς το έδαφος στεγνώνει, κάθε 5-7 ημέρες (περίπου). Η κατανάλωση νερού είναι κατά μέσο όρο 15 λίτρα ανά 1 τετραγωνικό μέτρο.

Όταν σκέφτεστε πόσο έντονα και πόσο συχνά ποτίζετε τα καρότα, λάβετε υπόψη τις κλιματολογικές συνθήκες της περιοχής σας, τον τύπο και την ποιότητα του εδάφους, την εγγύτητα του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα και άλλους παράγοντες αυτού του είδους. Το πρόγραμμα ποτίσματος που δίνεται για παράδειγμα δεν είναι η απόλυτη αλήθεια - μπορεί να αυξηθεί ή να μειωθεί.

Χρόνος ποτίσματος

Το πότισμα των καρότων γίνεται καλύτερα νωρίς το πρωί. Το πότισμα το βράδυ επίσης δεν θα βλάψει τα φυτά (εάν η νύχτα είναι ζεστή). Συνιστάται η άρνηση άρδευσης κατά τη διάρκεια της ημέρας. Ωστόσο, εάν αυτό είναι αναπόφευκτο, ποτίστε τα καρότα πολύ προσεκτικά, έτσι ώστε οι πιτσιλιές νερού και βρωμιάς να μην χτυπήσουν τους μίσχους και τα φύλλα.

Θερμοκρασία νερού

Τα καρότα έχουν επίσης ορισμένες απαιτήσεις για τη θερμοκρασία του νερού. Καλό είναι ότι σε ζεστό καιρό να είναι ελαφρώς πιο κρύο (18 -22 ° C), σε συννεφιασμένες μέρες - ελαφρώς πιο ζεστό (25-30 ° C). Συνιστάται να απορρίπτετε το πότισμα των καρότων στο ανοιχτό πεδίο με νερό, η θερμοκρασία του οποίου είναι μικρότερη από 10 ° С.

Ψεκασμός

Ο ψεκασμός των καρότων με αλμυρό νερό (ή αλμυρό νερό με προσθήκη ασβέστη) τη νύχτα δίνει ένα καλό αποτέλεσμα. Βοηθά να απαλλαγούμε από γυμνοσάλιαγκες, καθώς και ορισμένα άλλα παράσιτα.

Οι συνέπειες του ακατάλληλου ποτίσματος

Το αδύναμο πότισμα οδηγεί στην ανάπτυξη πλευρικών βλαστών και άλλων παραμορφώσεων των καρότων. Στην πραγματικότητα, δεν μεγαλώνει σε βάθος, αλλά σε πλάτος, πράγμα που σημαίνει ότι δεν λαμβάνει αρκετά θρεπτικά συστατικά από το έδαφος.

Το υπερβολικό πότισμα συμβάλλει στην εξάπλωση του μύκητα που προκαλεί διάφορες ασθένειες στα καρότα. Η υπερχείλιση του εδάφους σε συνδυασμό με ανεπαρκή λίπανση με θρεπτικά συστατικά είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη.

Εάν τα καρότα δεν έχουν ποτιστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα, και στη συνέχεια αποφασίσει αμέσως να "προφθάσει", μπορούν να σπάσουν και να χάσουν το "μερίδιο του λέοντος" της γεύσης τους. Πριν ποτίσετε τα καρότα μετά από μακρά ξηρασία, συνιστάται να χαλαρώσετε ελαφρώς το χώμα και να το υγράνετε με λίγο νερό για «προπόνηση».

Βασικοί κανόνες για τη σίτιση καρότων στο ανοιχτό πεδίο

Εκτός από το πότισμα, η κύρια φροντίδα καρότου συνεπάγεται την έγκαιρη εφαρμογή λιπασμάτων στο έδαφος. Η γονιμοποίηση είναι απαραίτητη για ένα φυτό για πλήρη ανάπτυξη, διατροφή, ενίσχυση του ανοσοποιητικού συστήματος και αύξηση της ζωτικότητας. Η υγεία, η γεύση, η εμφάνιση και η διάρκεια αποθήκευσης της καλλιέργειας θα εξαρτηθεί από το πόσο σωστή και έγκαιρη ήταν η σίτιση.

Λοιπόν, πώς να ταΐζετε καρότα;

1. Αζωτο. Στις αρχές του καλοκαιριού, τα καρότα χρειάζονται άζωτο, μια ουσία που είναι υπεύθυνη για την ανάπτυξη της πράσινης μάζας και το σχηματισμό του εδάφους των φυτών. Με την έλλειψη αζώτου, οι κορυφές σταματούν να αναπτύσσονται, τα φύλλα συρρικνώνονται, χάνουν την ένταση χρώματος, γίνονται κίτρινα και πεθαίνουν. Τα φρούτα αναπτύσσονται μικρά και ξηρά.
2. Κάλιο. Κατά τη διάρκεια της εντατικής ανάπτυξης, τα καρότα είναι εξαιρετικά απαιτητικό κάλιο. Λιπάσματα ποτάσας όχι μόνο παρέχει φυσιολογική φωτοσύνθεση των φυτών, αλλά και προστατεύει τις ριζικές καλλιέργειες από βλάβες από όλα τα είδη μυκητιακών και ιογενών ασθενειών. Η έλλειψη καλίου μπορεί να προσδιοριστεί από το κοντό ανάστημα του θάμνου, τη χάλκινη απόχρωση, τα καστανά άκρα των φύλλων και την πολύ ισχυρή ανάπτυξη του υπεράνω του τμήματος του καρότου (αναπτύσσοντας εις βάρος της ρίζας).
3. Φώσφορος. Τις πιο ζεστές μέρες, τα καρότα χρειάζονται αρκετό φωσφόρο. Αυτή η ουσία είναι υπεύθυνη για τις αναγεννητικές ιδιότητες και την ανάπτυξη των ιστών. Η έλλειψη φωσφόρου μπορεί εύκολα να αναγνωριστεί από την εμφάνιση του "ασθενούς". Πρώτα, κοκκινωπό ή μοβ ρίγες εμφανίζονται στα φύλλα, στη συνέχεια αλλάζουν εντελώς το χρώμα, κυρτώνουν και στεγνώνουν (μια παρόμοια εικόνα μοιάζει με μια εικόνα μιας ήττας καρότου). Όλο το φυτό είναι ασταθές. Τα φρούτα είναι νάνοι, αδύναμα, λεπτά, με μυτερά (και όχι στρογγυλεμένα) άκρα. Η γεύση τους δεν είναι ούτε ευτυχισμένη.
4. Μαγγάνιο και βάριο. Το μαγγάνιο και το βάριο είναι οι καλύτεροι τρόποι σίτισης καρότων και τεύτλων όταν μεγαλώνουν οι ρίζες. Η έλλειψη αυτών των στοιχείων μπορεί εύκολα να αναγνωριστεί από λευκές ή κόκκινες κηλίδες στα πάνω φύλλα και από τον σκοτεινό (σχεδόν μαύρο) πυρήνα της ρίζας.
5. Μπορ. Στα μέσα του καλοκαιριού, η τροφοδοσία καρότων στο ανοιχτό χωράφι συνίσταται στην εισαγωγή βορίου. Το βόριο είναι ένα από τα πιο σημαντικά ιχνοστοιχεία για τις γεωργικές καλλιέργειες. Είναι υπεύθυνη για τη ρύθμιση της γονιμοποίησης, της γονιμοποίησης, του μεταβολισμού πρωτεϊνών και υδατανθράκων και, φυσικά, της γεύσης του καρπού (αυξάνει την ποσότητα των σακχάρων). Η ανεπάρκεια βορίου μπορεί να αναγνωριστεί από οριακή και νέκρωση φύλλων κορυφής. Παρατηρούνται κιτρίνισμα των φλεβών, αναστολή της ανάπτυξης των φυτών και μερικά άλλα εξωτερικά σημεία.

Ποιο λίπασμα πρέπει να επιλέξετε;

Τα φυσικά βιοδιεγερτικά κατάλληλα για τη διατροφή των καρότων είναι φλαμουριά, mullein, κομπόστ, ασβέστης, τσουκνίδα, αφέψημα από κολλιτσίδα και χαμομήλι. Ωστόσο, η χρήση οργανικής ύλης έχει πολλά μειονεκτήματα: την πολυπλοκότητα της αποθήκευσης, της προετοιμασίας, του υπολογισμού της δοσολογίας του διαλύματος και ούτω καθεξής. Συχνά κάνει περισσότερο κακό παρά καλό.Μόνο όσοι φοβούνται κάθε είδους «χημεία» πρέπει να καταφεύγουν σε οργανικά λιπάσματα. Δεν θέλει να την αναγνωρίσει και του αρέσει να πειραματίζεται.

Τα έτοιμα σύνθετα λιπάσματα, το υγρό κλάσμα ή οι κόκκοι, με τη σειρά τους, είναι πολύ απλά στη χρήση. Και όσον αφορά τη σύνθεση, συχνά ξεπερνούν σημαντικά τη οργανική ύλη.

Επιλογή μειγμάτων κατάλληλων για καρότα:

• νιτροφόρα;
• νιτροαμμοσόσκα;
• αμμόφοι;
• Κρίσταλον;
• αζοφωσκα;
• Kemira;
• Λύση.

Σημαντικές αποχρώσεις:

1. Προκειμένου να αυξηθεί η «ανοσία» των καρότων, πρέπει να τροφοδοτείται με θειικό κάλιο 10-14 ημέρες πριν από τη συγκομιδή.
2. Πριν από τη σίτιση των φυτών, το έδαφος πρέπει να υγραίνεται με καθαρό καθαρό νερό.
3. Η επικάλυψη των καρότων εφαρμόζεται για κάθε φυτό ξεχωριστά.
4. Μια φορά κάθε λίγα χρόνια, ο ιστότοπος πρέπει να είναι ασβέστης. Προστίθεται ασβέστη με ρυθμό 0,4 kg / 1 τετραγωνικό μέτρο.
5. Το βορικό διάλυμα εισάγεται με ρυθμό 2-3 λίτρων μίγματος / 1 μετρητή λειτουργίας.
6. Παρασκευάζεται διάλυμα μαγγανίου και βαρίου σε αναλογία 1 κουταλάκι του γλυκού / 10 λίτρα νερού.
7. Το αλατούχο διάλυμα παρασκευάζεται σε αναλογία 1 κουταλιά της σούπας επιτραπέζιο αλάτι / 10 λίτρα νερού
8. Τα αργιλώδη εδάφη ποτίζονται λιγότερο συχνά, τα αμμώδη εδάφη συχνότερα.
9. Τα κρεβάτια που βρίσκονται κατά μήκος του τοίχου ή του φράχτη ποτίζονται πιο συχνά, στη σκιά των δέντρων - λιγότερο συχνά.
10. Στην περίοδο της ξηρασίας, τα κρεβάτια ποτίζονται πιο συχνά, σε συννεφιασμένες μέρες - λιγότερο συχνά.

Πώς να καλλιεργήσετε μια καλή συγκομιδή καρότων στον κήπο - βίντεο