Κόκκινο λάχανο - καλλιέργεια και φροντίδα

Η διαφορά μεταξύ λευκού και κόκκινου λάχανου στο χρώμα και τη χημική σύνθεση. Το κόκκινο λάχανο αποθηκεύεται πολύ καλύτερα, διατηρώντας παράλληλα όλες τις ευεργετικές ιδιότητες.

Ποικιλίες κόκκινου λάχανου

Όπως και οι περισσότεροι σταυροί, οι ποικιλίες κόκκινου λάχανου μπορεί να είναι πρώιμη ωρίμανση, μέση ωρίμανση και αργά.

Η υψηλότερη γεύση και διάρκεια ζωής τέτοιων ποικιλιών όπως Kalibos, Auto, Rubin MS, Gako.

Με βάση τα χαρακτηριστικά, κάθε κηπουρός θα είναι σε θέση να επιλέξει την καταλληλότερη ποικιλία κόκκινου λάχανου. Η εμφάνιση του κόκκινου λάχανου (φωτογραφία) απεικονίζεται συνήθως στη συσκευασία σπόρων.

• Η παλέτα είναι μια ποικιλία κόκκινου λάχανου που ωριμάζει αργά (150 ημέρες). Η κεφαλή του λάχανου είναι στρογγυλή, ζυγίζει έως 1,8 κιλά, εξαιρετική αποθήκευση.
• Το Nurima F1 είναι μια πρώιμη ποικιλία (80 ημέρες), μια κεφαλή λάχανου εξαιρετικής γεύσης, μέσου βάρους 2,5 κιλών, που δεν προορίζεται για μακροχρόνια αποθήκευση.
• Kalibos - μια ποικιλία μεσαίου ωρίμανσης, σε σχήμα κώνου κεφαλής λάχανου έως 2 κιλά, όχι ιδιότροπη σε συνθήκες καλλιέργειας.
• Το Stone Head είναι μια καθυστερημένη ποικιλία με υψηλές αποδόσεις και δεν είναι ευαίσθητο σε ασθένειες.

Πώς να καλλιεργήσετε σωστά το κόκκινο λάχανο;

Ανάλογα με την ποικιλία, σχηματίζεται μια κεφαλή κόκκινου λάχανου σε 105-200 ημέρες. Μπορεί να καλλιεργηθεί με σπόρους και μέθοδος δενδρυλλίων.

Με τη μέθοδο σπόρου για την καλλιέργεια κόκκινου λάχανου, καταναλώνεται ένας μεγάλος αριθμός σπόρων, επιπλέον, στην αρχή της καλλιεργητικής περιόδου, τα λάχανα απαιτούν προσεκτική φροντίδα. Η σπορά με σπόρους στις νότιες περιοχές πραγματοποιείται τον Μάρτιο-Απρίλιο, στις βόρειες περιοχές, ο όρος μετατοπίζεται στην περίοδο Απρίλιο-Ιούνιο.

Πώς να μεγαλώσετε σωστά από σπόρους;

Οι βαθμονομημένοι σπόροι μαζεύονται σε ένα ασθενές διάλυμα υπερμαγγανικού καλίου ή βυθίζονται σε ζεστό νερό (50 ° C) για 20 λεπτά και στη συνέχεια ψύχονται. Οι προετοιμασμένοι σπόροι σπέρνονται σε εύφορο έδαφος, σπέρνοντας 4 σπόρους σε κάθε τρύπα. Πασπαλίστε τα πάνω με χώμα ή μείγμα τύρφη και χούμους. Η ελάχιστη απόσταση μεταξύ των οπών είναι 60 cm και οι σπόροι λάχανου φυτεύονται σε βάθος 4 cm. Για την προστασία των μελλοντικών δενδρυλλίων από σταυρανθή ψύλλους, το έδαφος είναι σε σκόνη φλαμουριά.

Όταν σχηματίζονται 2-3 αληθινά φύλλα στα φυτά, γίνεται αραίωση, αφήνοντας 2 αντίγραφα σε κάθε τρύπα και μετά από λίγο αφαιρείται ένα άλλο υπέρ του πιο αναπτυγμένου. Τα σπορόφυτα κόκκινου λάχανου που αφαιρούνται προσεκτικά από την τρύπα μπορούν να μεταμοσχευθούν. Το φυτό που παραμένει στην τρύπα είναι φλούδα.

Μέθοδος καλλιέργειας δενδρυλλίων

Οι σπόροι παρασκευάζονται με τον ίδιο τρόπο πριν από τη σπορά. Μπορείτε να βλαστήσετε τα φυτά λάχανου περβάζι σε κουτιά δενδρυλλίων ή γλάστρες, σε θερμοκήπια, θερμαινόμενα θερμαινόμενα ή σε ανοιχτά φυτώρια.

Έτοιμο χώμα, που αποτελείται από ίσα μέρη χλοοτάπητα και τύρφης, χύνεται στα κουτιά. Με αυτήν τη μέθοδο καλλιέργειας δενδρυλλίων, είναι σημαντικό να παρακολουθείτε το καθεστώς θερμοκρασίας - η στήλη δεν πρέπει να πέφτει κάτω από το σημάδι 16-20 ° C έως ότου εμφανιστούν βλαστοί. Μετά από αυτό, η θερμοκρασία μειώνεται για μια εβδομάδα στους 8 ° C και μετά από αυτό τα φυτά μεγαλώνουν σε θερμοκρασία 12-15 ° C.

Τα σπορόφυτα κόκκινου λάχανου είναι έτοιμα για μεταφύτευση έως τον Μάιο, όταν έχουν σχηματιστεί 5-6 φύλλα στο φυτό και είναι καλά σκληρυμένο.

Προετοιμάστε το έδαφος πριν από τη μεταφύτευση με τον ίδιο τρόπο όπως και για το λευκό λάχανο. Το κόκκινο λάχανο αναπτύσσεται καλύτερα σε εύφορα, χαλαρά και ελαφρά εδάφη με οξύτητα 5,5-7,0 pH. Το κόκκινο λάχανο δεν αναπτύσσεται καθόλου σε όξινο έδαφος.Το καλύτερο μέρος για αυτόν τον πολιτισμό θα ήταν η καλά φωτισμένη κορυφογραμμή στην οποία πέρυσι μεγάλωσαν αγγούρια, ντομάτες, τόξο, όσπρια, τεύτλα ή πατάτες. Για να μην επηρεαστούν τα φυτά από την καρίνα, το κόκκινο λάχανο επιστρέφεται στον προηγούμενο τόπο καλλιέργειας μετά από 4 χρόνια. Το έδαφος στην κορυφογραμμή προετοιμάζεται από το φθινόπωρο, φέρνοντας οργανικός... Εάν δεν υπάρχει κανένα, χρησιμοποιήστε το νιτροαμμοσόφιο ως λίπασμα.

Η μεταφύτευση φυτωμένων κόκκινων λάχανων γίνεται με την ακόλουθη τεχνολογία: λίπασμα ποτάσας ή νιτρικό αμμώνιο, ανακατεύουμε το λίπασμα με το χώμα, ρίχνουμε λίγο νερό και φυτεύουμε τα φυτά. Το έδαφος γύρω είναι συμπιεσμένο, μετά το οποίο χύνεται με ζεστό νερό.

Φροντίδα για το κόκκινο λάχανο

Περαιτέρω μέτρα για την καλλιέργεια του κόκκινου λάχανου περιορίζονται στο βοτάνισμα, χαλάρωση του εδάφους, άλεση και έγκαιρο πότισμα.

Πότισμα... Όπως κάθε άλλος τύπος λάχανου, αυτή η καλλιέργεια λατρεύει την υγρασία. Η έλλειψη υγρασίας επηρεάζει την απόδοση και την ποιότητα των κεφαλών λάχανου. Είναι χρήσιμο από καιρό σε καιρό να πραγματοποιείται άφθονο ψεκασμό φυτεύσεων κόκκινου λάχανου έτσι ώστε οι σταγόνες να στάζουν από τα φύλλα. Η υγρασία για αυτό το είδος λάχανου είναι εξαιρετικά απαραίτητη κατά το σχηματισμό ροζέτες φύλλων, η ανάπτυξή τους μέχρι τη στιγμή που κλείνουν στους διαδρόμους. Επίσης, άφθονο πότισμα πρέπει να πραγματοποιείται κατά την περίοδο σχηματισμού κεφαλής. Ωστόσο, δεν πρέπει να πλημμυρίσετε τις φυτεύσεις, καθώς το κόκκινο λάχανο δεν ανέχεται τη στάσιμη υγρασία και το υπερβολικά υγρό έδαφος.

Χαλάρωση και άλεση... Η πρώτη χαλάρωση των φυτεύσεων πραγματοποιείται μία εβδομάδα μετά τη φύτευση. Η φροντίδα του κόκκινου λάχανου συνεπάγεται τακτικό αερισμό του εδάφους για καλή ανάπτυξη ριζών του φυτού. Όταν πραγματοποιείται η τρίτη χαλάρωση, ο μίσχος του λάχανου εκτοξεύεται μέχρι το επίπεδο των πρώτων φύλλων.

Λίπασμα επιφάνειας... Κατά την περίοδο της ενεργού ανάπτυξης των φύλλων, το λάχανο τρέφεται λίπασμα αζώτουκαι όταν αρχίζει να σχηματίζεται η κεφαλή του λάχανου, ο φώσφορος και το κάλιο πρέπει να κυριαρχούν στη σίτιση. Εάν υπάρχει πολύ άζωτο, το φυτό θα συνεχίσει να μεγαλώνει φύλλα σε βάρος του σχηματισμού κεφαλής.

Ασθένειες και παράσιτα... Το λάχανο έχει υποστεί σοβαρή ζημιά από αφίδες, σκώρους, θρίπες, λάχανο και σέσουλα, ψύλλους, μύγες. Αλλά τις περισσότερες φορές το λάχανο πεθαίνει από την καρίνα. Σε υγρό και βροχερό καιρό, το λάχανο μπορεί να προσβληθεί από αγγειακή και βλεννογόνο βακτηρίωση, φουσάριο.

Οι μέθοδοι ελέγχου για όλους τους τύπους λάχανου είναι οι ίδιες. Το Keel θα σωθεί μόνο διατηρώντας τη σωστή εναλλαγή καλλιέργειας. Για έντομα, χρησιμοποιούνται εντομοκτόνα ή λαϊκές μέθοδοι: ξεσκόνισμα με σκόνη καπνού και τέφρα, ψεκασμός με εγχύσεις σκόρδου, κρεμμυδιού ή αψιθιάς.

Κόκκινο λάχανο Garanci - βίντεο